Ας μιλησουμε αληθινά...

Γίνεται μια συζήτηση για τις ευθύνες των πολιτων και πολιτικών προσώπων στην λειτουργία της δημοκρατίας μας.
Είναι απο τις πιό καίριες συζητήσεις που μπορεί να γίνουν και ίσως η πιο χρήσιμη.
Ο πολίτης που ειναι απολύτως ίσος με τα πρόσωπα εξουσίας έχει την ιδια ευθύνη που έχουν αυτά για την περιφρούρηση του δημοσίου συμφέροντος.
Η συμμετοχή του πολίτη και η εκλογή αντιπροσώπων δεν μεταβιβάζει και την προσωπική ευθύνη του σε αυτά μεχρι το τέλος της θητείας τους.Τα  πολιτικά πρόσωπα χωρίζοντα σε πλειοψηφίας και μειοψηφίας.Η διαχείριση της λαικής βούλησης των πολιτών και η προάσπιση της νομιμότητας βαρύνει όλους ανεξαιρέτως άσχετα αν τις αποφάσεις τις εγκρίνει ο πλειοψηφών σχηματισμός.

Αν δείτε για παράδειγμα την δίωξη μια ς δημοτικής αρχής για καποια παράνομη απόφαση η δίωξη  δεν είναι εναντίον μόνο του Δημάρχου αλλά και προσωπικώς σε όλους τους συμβούλους που συμφώνησαν με την επίμαχη πρόταση.Για το δίκαιο δλδ δεν υπάρχει συνδυασμός υπάρχουν ανεξάρτητα πρόσωπα που αποφασίζουν  αυτοτελή και έχουν ευθυνη της προσωπικής τους υπογραφής.Για αυτό καθε σύμβουλος πρέπει να είναι ενημερωμένος (δικια του υποχρέωση),και να ελέγχει τις αποφάσεις και τις ενέργειες που υπογράφει.
Η αντιπολίτευση απο την άλλη μεριά συμμετέχοντας στην διαδικασία της διαχείρισης της λαικής εντολής έχει καίρια ευθύνη για την νομιμότητα των αποφάσεων που αποφασίζονται ακόμη και αν διαφωνεί. Η ευθύνη της δεν αρκεί να ειναι καταγγελτική πρός ενημερωση των πολίτων αλλά πρέπει να καταγγέλεται στα αρμόδια δικαστικά όργανα για προστασία του δημοσίου συμφέροντος.Και σε αυτήν ισχύει ακέραια η προσωπική ευθύνη των μελών της.
Δυστυχώς στην τοπική αυτοδιοίκηση σε ελαχιστες είναι οι περιπτώσεις που η αντιπολίτευση κινήθηκε δικαστικά εναντια στην πλειοψηφία παρόλο που είχε στοιχεία που το επέβαλλαν αυτο.

Γιατι γίνεται αυτό ;
Πρώτο ρόλο φαίνεταιι ότι παίζει η προσωπική γνωριμία των μελών των τοπικών οργάνων ειδικα΄σε μικρές κοινωνίες.Και κατα δεύτερον φαίνεται ότι ισχύει ένας άτυπος κανόνας για αμοιβαία κάλυψη καθώς οι σχηματισμοί εναλάσσονται.Δεν μιλώ  στις διακστικές αρχές .δεν μιλάς και εσύ αυριο που θα έχουμε ανταλλαγή ρόλων.Αυτο δυστυχώς είναι ο ορισμός της διαφθοράς ...δυστυχώς
Και αφου κυριαρχεί η σιωπή και η ομέρτα εκεί που είναι ο ναός της δημοκρατίας ο λόγοις περναέι στον πολίτη ο οποίος πάλι έχει υποχρέωση να προστατέψει το δημόσιο συμφέρον οταν δει βέβαια ότι απειλείται.
Εόναι δύσκολο για ενα πολίτη η ομάδα πολιτων να κινησει δικαστική διαδικασία εναντίον συμπολιτων του.Κατα αρχήν αυτό που είναι καθήκον του  και υπέρτατη κίνηση  υπερασπισης της δημοκρατίας  έχει καταντήσει να είναι συνώνυμο της προδοσίας κλπ κλπ ενω αντίθετα θεωρείται απο τους ίδιους σώφρον να υπερασπιστεις το ατομικό σου συμφερον με όποιο πρόσφορο μέσο.
Γενικα θεωρείται ότι οποιος προσπαθεί να υπερασπίσει  το δημόσιο συμφέρον σαν υποψήφιος για το ψυχιατρείο.Στη συνέχεια έχει να  αντιμετωπίσει ένα κοινωνικο block  που τον χτυπά οπου τον βρεί ευάλωτο,στην δουλεια του,στις προσωπικές του σχεσεις παντού..Το κλίμα ειναι μην <<ανακατευεσαι,μείνε μακριά αυτό δεν είναι δικη σου δουλειά,εσυ θα χασεις..>>.Βέβαια  εγω πιστευω ότι η αλήθεια βγαίνει στο φώς απλα΄στην Ελλάδα αργεί κάπως και δεν πρέπει να φοβόμαστε να παιρνουμε τις ευθύνες στα χέρια μας ειδικα΄σε σοβαρά θέματα .
Τι βγαίνει απο όλα αυτά ότι στην χώρα μας δεν εχουμε συνειδοτοποιήσει οτι το δημόσιο συμφέρον είνα και ατομικό συμφέρον.Οτι το δάσος είνα  και δικια μας περιουσία,οτι και το μικρότερο χρηματικό ποσό που ξοδευεται είναι απο την τσέπη  μας ,οτι στην ζώη μας το 40% της ανταμοιβής του μόχθου μας βρίσκεται στην κεντρική κυβέρνησης ,στον δήμο μας ,στην περιφέρεια μας.
Οπότε την επομενη φορά που θα σας πει καποιος γιατί υπερασπιζεσαι την εφαρμογή του νόμου στα κοινά πράγματα η απαντηση είναι απλή ''Υπερασπιζομαι τον κόπο μου ,υπερασπιζομαι ενα μεγάλο κομματι της ζώη μου"