λογικής και φόβου για μεγάλες απώλειες σε όλα τα επίπεδα..
Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει και ποιός έχει την αξιοπιστία να μιλήσει σε αυτά τα παιδιά για τις επικίνδυνες ουσίες.
αλλά όσο και να σκέφτομαι δεν μπορώ να βρώ καποια λύση.Να μιλήσουν οι αρχές του τόπου ρωτήστε τους την γνώμη των παιδιών για αυτούς και φαντάζεστε τις εκφράσεις τους.Να μιλήσει το σχολείο τους ,εκει απλά γελούν όταν οι πλειοψηφεία των καθηγητών τους εχει απευθείας οικονομικές σχεσεις μαζί τους αφου είναι οι προσωπικοί τους φροντιστές.Ενα σχολείο μη μηδενική αξιόλογηση.και μηδενική αξιοπιστία,Ποιό προτυπο να τους διδάξουν...
Οι αναιμικές αστυνομικές αρχές εξ ορισμού δεν μπορούν να παιδαγωγήσουν ο ρόλος τους είναι κατασταλτικός ενάντια στην εγκληματικότητα.
Ποια ελπίδα μένει ; Το ξύπνημα της αίσθησης αυτοσυντήρησης των νέων παιδιών απεναντι σε μιά κοινωνία που αρχίζει και τους εξοντώνει σε συστηματική βάση.Είτε φυσικά με τις ουσίες αφου ο κόσμος των μεγάλων εμπορεύεται τις ουσίες ,είτε ψυχολογικά χρησιμοποιώντας τους σαν ευγενή σεξουαλικά αντικείμενα του πόθου.
Αρα μικροι μου φϊλοι δεν εχω να σας προτείνω κάτι.Απλά πιάστε το μήνυμα ότι σας την εχουνε στημένη και πιστεύω ότι δεν είναι το όνειρο σας να στολίζεται στατιστικές του τρόμου...Ξεσηκωθείτε όσο είναι καιρός ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου