A Short Story.

Στέκομαι και παρακολουθώ το καπνό του κλεμμένου μου τσιγάρου να με τυλίγει εκπληκτος επισκέπτης της αφύσικης ακινησίας μου ."Πάει πέθανε τούτη ,πάει και είναι όμορφη γαμώτο.." .
Ανόητοι που είναι οι καπνοί της αμαρτίας μου σκέφτηκα και χωρίς να κουνηθώ 'αφησα την καρδία μου να στείλει ένα πίνγκ .
Ο καπνός ξαφνιάστηκε και τινάχτηκε πρός τα πίσω και τυχίχτηκε σαν ναζιάρα γάτα περιμένοντας ένα ζεστό άγγιγμα .
Μάταιη αναμονή ,δεν έχω σκοπό να καλοπιάσω τις αμαρτίες μου ,δεν γεννιέσαι άλλωστε για να διορθώσεις τις ατέλειες του εαυτού σου γεννιέσαι για να δημιουργήσεις νέες ατέλειες σε έναν άλλο πλάσμα  που καποιά στιγμή θα το αμολήσεις σαν χαρτινο καραβάκι σε μια αβέβαιη θάλασσα.
Βαρετή ιστορία φαίνεται τούτο το παιχνίδι γεμάτο όμως με σκληρούς εμπόρους της αρχή και του τέλους.
Καλό το εμπόριο φτάνει να μην είσαι το εμπόρευμα.
Είμαι δυο λεπτά ακίνητη και η αύρα αποπλάνησε το καπνό του κλεμμένου τσιγάρου μου.Καιρός να διαλέξω το κραγιόν που ταιριάζει με τα πράσινα μάτια μου και αν περπατήσω σαν μάγισσα αναμέσα σας σε μια Ερμιονίδα νωχελική και σαστισμένη .

 Χριστίνα .Γ