-Δεν υπάρχει δυνατότητα συμφωνίας με τον δήμο καθώς τα μεταλλεύματα είναι περιουσία της κεντρικής κυβέρνησης και όχι του δήμου.Τα έσοδα του δήμου πλέον εξαρτώνται απο τον πληθυσμό του και τα έσοδα της κεντρικής κυβέρνησης απο ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος που μοιράζονται με αναλογικότητα .
-Δεν υπάρχει νομοθεσία για υπογραφή συμφωνίας για χρήση προσωπικού απο καποια περιοχή-
ουτε καν απο την ελλάδα (Κοινοτικό δίκαιο)
Πχ η χρήση αλλοδαπών κοινοτικών υπαλλήλων απο την Ρουμανία σε γνωστο ξενοδοχείο της περιοχής. (νόμιμη διαδικασία σε κάθε περίπτωση) .Αυτό γίνεται για λόγους εργατικού κόστους .
- Δεν χρειάζονται μεταλλεία και άλλα τετοιες ενασχολήσεις μόνο το 20% απο τα αιολικά πάρκα και τα Φ/Β στα βουνά έκανε τον δήμο μας απο τους πιο πλουσιους της χώρας.Ξερετε πόσο παιρνει ο δημος τώρα νομίζω το εκαναν γύρω στο 3%.Αυτά πληρωνονται απο όλους εμας και καταλήγουν σε δέκα οικογένειες στην Ελλάδα.Αυτο θα ήταν ένα δίκαιο αίτημα αλλα νομίζω ότι όταν αυτα΄ξεκίναγαν εμείς κοιμόμασταν όλοι...Ο Αέρας και ο ήλιος δεν τελειωνει ποτέ...το βουνό είναι πεπερασμένο..
-το 70% του τζιρου είναι απο παραθερισμό,κατασκευες,real estate ,και τουρισμό.Αν καταστρεψεις το ήδη βεβαρυμενο περιβάλλον πάντα θα εισαι κάτω απο τα σημερινα εσοδα.
Αν κάτι μπορεί να ανταποδώσει την επιβάρυνση είναι ενα περιφερειακό αεροδρόμιο.Μεχρι να υλοποιηθεί μια τετοια επένδυση θα εχει λήξει η αποικιοκρατική απαγόρευση δημιουργίας νεων αεροδρομίων απο το "Ελευθέριος Βενιζέλος" .Αυτο όντως μπορεί αν αλλάξει την εικόνα της περιοχής ..
-Οι εξορυκτικές δραστηριότητες είναι μη ανανεώσιμες . Για αυτό ονομάζονται και στρατηγικά αποθέματα .
Η αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων απο την αυτοδιοίκηση ηταν και ακόμη είναι μεγάλος μοχλός αναπτυξης της περιοχής..Αλλα ποιός μπορέι να τρέξει τετοια έργα.Δείτε το έργο της αποχετευσης...Τώρα τρεχει προγραμμα για τριτοβάθμιους βιολογικούς,για δίκτυα νερού και αποχετευσης ,πιθανα για μονάδες αφαλάτωσης ..,Ποιος έχει την δυνατότητα να τρέξει ένα τετοιο έργο...εχεις κανείς την απάντηση.Η ΔΕΥΑ που δεν μπορεί να αγοράσει βενζίνη για τα οχήματα της;...Τεραστιες οι ευθύνες ολων την τελευταια δεκαετία....Μια απο τις πιο επώνυμες περιοχές της Ελλαδας δίπλα στην Αθήνα να θυμιζει επαρχιακή αλβανική περιοχή,χωρις πόσιμο νερό,χωρίς αφαλάτωση ,χωρίς να μπορεί να διαχειριστεί τα σκουπίδια της .
Ναι με αυτή την λογική η τελευταία ελπίδα έιναι να μας υιοθετήσει μια επιχείρηση όπως γίνεται στην Αφρική.Αξίζουμε όμως μια τετοια τύχη ;
Θ.Δ
Να πούμε προκαταβολικά ότι θεωρώ την οποιαδήποτε επίπτωση στο περιβάλλον από την παραγωγή, μεταφορά, φόρτωση, αδρανών υλικών ήσσονος σημασίας, μπροστά στις επιπτώσεις στο περιβάλλον των εκατοντάδων εξοχικών της Ερμιονίδας με ‘στεγανούς βόθρους’, των ξενοδοχείων με ‘ βιολογικούς καθαρισμούς’, των οικισμών Ερμιόνης, Πορτοχελιού, Κοιλάδας που επί δεκαετίες έριχναν τα απόβλητά τους στη θάλασσα και νομίζω ότι ακόμη οι δύο τελευταίοι συνεχίζουν, των χερσαίων οικισμών, και ιδιαίτερα του Κρανιδίου, που κατάπινε και ακόμα καταπίνει τα απόβλητά τους η, κατά τα άλλα, ευλογημένη γη μας. Άμα ρίξουμε και μια ματιά στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων και από τα αλιευτικά καταστροφικά εργαλεία, ισχυρίζομαι ότι η παραγωγή, μεταφορά, φόρτωση, αδρανών υλικών επιφέρει μηδαμινή περιβαλλοντική επιβάρυνση, όπως παλιότερα η ίδια διαδικασία με πρώτη ύλη το μετάλλευμα σιδηροπυρίτη, χαλκοπυρίτη.
Όσο για τις λακκούβες των βουνών κ.λ.π., δηλαδή επιπτώσεις στην αισθητική του τοπίου, ας ρίξουμε μια ματιά στην αισθητική κατάντια του οικισμούς Ερμιόνης και Πορτοχελιού. Άλλωστε οι λακκούβες από τα λατομία ποτέ δεν ενόχλησαν κανέναν στην Ερμιονίδα, αφού οι δύο που υπάρχουν στο Ασπροβούνι Ερμιόνης και στο βουνό του Φράχθι στην Κοιλάδα, χρόνια παραμένουν έτσι, και κανένας δεν ζήτησε να καλυφθούν με μπάζα και να δενδροφυτευθούν. Είναι δε φάτσα στους διερχόμενους. Τα λατομία αδρανών όταν τελειώσει η χρήση δενδροφυτεύονται και δεν υπάρχει πρόβλημα. Όσοι θεωρούν ότι είναι μέγιστο πρόβλημα δεν πρέπει να καταναλώνουν ρεύμα ΔΕΗ, γιατί συμβάλουν στην επέκταση των λυχνιτορυχείων που είναι επιφανειακά. Άρα με αυτές τις λογικές κλείνουμε τα πάντα στη χώρα και μας μένουν οι οικολογούντες πεσκέσι.
Άρα προκαταβολικά απάντησα στις όποιες ενστάσεις και κρίσεις της τοπικής οικο-λογίας.
Επί του θέματος λοιπόν:
Ένας τόπος μπορεί να έχει φυσικό αέριο ή πετρέλαιο στα σπλάχνα του, να έχει μεταλλεύματα και όλα αυτά θεωρούνται πλούτος για τον τόπο, αρκεί να αξιοποιηθούν. Το μετάλλευμα στο Ηλιόκαστρο ήταν πλούτος για την περιοχή μας, το μετέφεραν και το φόρτωναν σε πλοία στη Ντάρδιζα, χωρίς καμιά επίπτωση στο περιβάλλον, στο τοπίο κ.λ.π. δούλευαν κάπου 300 άτομα όλο το χρόνο και το τοπικό εισόδημα ήταν περισσότερο από αυτό που δημιουργούν σήμερα όλα μαζί τα ξενοδοχεία της Ερμιονίδας. Δεκατέσσερις μισθούς ο καθένας και σύνταξη σχεδόν η ανωτάτη. Δηλαδή ήταν σαν να δούλευαν με τις σημερινή κατάσταση των ξενοδοχείων μας 2000 χιλιάδες άτομα ως ξενοδοχοϋπάλληλοι τη σαιζόν. Όταν ήταν να κλείσουν έγιναν κινητοποιήσεις να μην κλείσουν. Γιατί; Γιατί πρόσφεραν πραγματική εργασία στον τόπο μας και όχι αέρα κοπανιστό.
Με αυτή την έννοια λοιπόν και ο ασβεστόλιθος, το πέτρωμα από το οποίο αποτελείται σχεδόν το σύνολο των βουνών μας είναι πλούτος για τον τόπο μας, αρκεί να αξιοποιηθεί με την παραγωγή αδρανών και ασβέστη.
Είναι αμαρτία που αυτό το κατάλαβε πρώτος ένας επιχειρηματίας και κανένας κοινοτάρχης ή δήμαρχος;
Έρχεται λοιπόν ο Όμιλος Τσοκανή και σκέπτεται: Αυτή την μικρή δραστηριότητα ασβεστολιθικών αδρανών υλικών στην Ερμιονίδα, γιατί να μη την μεγεθύνω; Γιατί να μη τροφοδοτώ τα νησιά και τα παράλια μέρη της Μεσογείου με πλοία που διαθέτω; Αλλάζω τίποτα; Απλά όπως παλιά μεταφερόταν το μετάλλευμα στην Ντάρδιζα, τώρα από τους ίδιους περίπου προκαθορισμένους δρόμους, με τα ίδια βαριά οχήματα θα μεταφέρω τα αδρανή υλικά, θα τα αποθηκεύω προσωρινά στο χώρο του οικισμού της Ντάρδιζας, εκεί που βάζανε και τα μάρμαρα, και μετά θα τα προωθώ στη παλιά Σκάλα στο Αλατοβούνι και θα τα φορτώνω στα πλοία μου με μεταφορικές ταινίες. Οχήματα και ταινίες, όλα σκεπαστά όπως απαιτεί ο νόμος. Αυτή η δραστηριότητα σε τίποτα δεν θα με εμποδίσει να εκμεταλλευτώ τουριστικά και τον οικισμό του Μποδοσάκη στη Ντάρδιζα, ο οποίος έσφυζε από ζωή επί Μεταλλείων Μποδοσάκη, με Σχολείο, Λέσχη, Παιδικές χαρές, μέσα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο και κλίμα, παντελώς ανεπηρέαστο από τις εργασίες φόρτωσης αλλά και θραύσης του μεταλλεύματος που γίνονταν στη Σκάλα Η Σκάλα άλλωστε είναι χιλιοφωτογραφημένη από τους οικολόγους ως εξαίσιο τοπίο. Η εταιρεία μου τη θραύση θα την κάνει στο Λατομείο.
Αγοράζει λοιπόν ο Όμιλος τον οικισμό των Μεταλλείων στη Ντάρδιζα και βάζει μπροστά το σχέδιο του. Ήδη ο Όμιλος έχει στα χέρια του την άδεια εγκατάστασης. Την διάβασα προσεκτικά και είδα ότι έχει εγκεκριμένη και Προμελέτη και Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Έχει δε υποβάλλει και όλα τα σχετικά δικαιολογητικά από αρχαιολογικές υπηρεσίες κ.λ.π. Γιατί να μη υπογράψει ο Νομάρχης την άδεια εγκατάστασης; Ουσιαστικά είναι ασήμαντο έργο η αποθήκευση με εγκατεστημένη ισχύ κάτω από 100 ίππους και 300000 € επένδυση. Άλλωστε τονίζεται στην άδεια εγκατάστασης ότι χρειάζεται η προσκόμιση όλων των απαιτουμένων αδειών και εγγράφων που αφορούν τον αιγιαλό, τη θάλασσα, τα λιμενικά έργα, δηλαδή το όντως δύσκολο κομμάτι του έργου, όπως και κάθε άλλη απαραίτητη άδεια για να βγει η άδεια λειτουργίας. Και αυτά μόνον για 3 χρόνια, γιατί αν διαπιστώσει η Νομαρχία παρατυπίες κ.λ.π. δεν θα ανανεωθεί η άδεια. (Ο συμμαθητής μου Νίκος Παππάς, που ήταν Νομαρχιακός Σύμβουλος τότε, μας πληροφορεί ότι υπήρξε αρνητική εισήγηση προς τον Νομάρχη και αυτός δεν την έλαβε υπ’ όψιν και υπέγραψε την άδεια. Τότε: ή είχε από το νόμο κάθε δικαίωμα να την υπογράψει, ή παρανόμησε. Στη δεύτερη περίπτωση τι ενέργειες έκαναν οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι για την εν λόγω παρανομία; Κατέφυγαν στον εισαγγελέα;).
Αν όλα λοιπόν πάνε κατ’ ευχήν για τον Όμιλο (πράγμα πολύ δύσκολο λόγω αιγιαλού, λιμενικών έργων) τότε με δωρεάν πρώτη ύλη τα βουνά μας (και όχι μόνο τα βουνά των Διδύμων), με σχετική κακοποίηση ορισμένων δρόμων μας, με μικρή όχληση, προσφέροντας δουλειά σε αρκετές τοπικές οικογένειες, θα είχε ΄Όμιλος πολλά πολλά κέρδη.
Για μένα είναι ένας πολύ καλός επιχειρηματίας, ωφέλιμος για τον τόπο. Πολύ καλύτερος από αυτούς που έφτιαξαν τα τσιμεντένια ξενοδοχειακά μεγαθήρια και τα παράτησαν κουφάρια στα χέρια των Τραπεζών, χωρίς να πληρώσουν ποτέ τις δανειακές τους υποχρεώσεις.
Τον φωνάζει όμως τον Όμιλο ο Δήμαρχος Ερμιονίδας και του λέει: Δέχομαι να έχεις το νταμάρι σου, να βγάζεις τα αδρανή σου με δωρεάν πρώτη ύλη από τα βουνά μας, με χρήση των δρόμων μας, αλλά με ένα σκοπό. Να εξυπηρετείς το κοινωνικό συμφέρον της Ερμιονίδας, δηλαδή να δίνεις σε ανταγωνιστικές τιμές τα προϊόντα σου για να γίνονται έργα και σπίτια στην Ερμιονίδα και τα νησιά της. Και επειδή η αγορά είναι μικρή, σου επιτρέπουμε να δίνεις και για τις ανάγκες τους Τροιζηνίας και μία ποσότητα στην υπόλοιπη αγορά του Νομού Αργολίδας. Έτσι ο Δήμος μας παίρνει πάνω του την όποια περιβαλλοντική ζημιά, όμως για τις ανάγκες της Ερμιονίδας.
Αν θέλεις όμως να πολλαπλασιάσεις την δραστηριότητα σου, δηλαδή το κοινωνικό σύνολο να σου παραχωρήσει δωρεάν πρώτη ύλη, δρόμους συγκεκριμένους, χώρους για λιμενικές εγκαταστάσεις φόρτωσης, έ, τότε βλέπουμε ότι, η προσφορά σου στο κοινωνικό σύνολο θα είναι δυσανάλογα μικρή με όσα εκείνο σου παραχωρεί. Διότι η προστιθέμενη αξία στο τελικό προϊόν είναι πολύ μικρή. Το κέρδος σου είναι λόγω δωρεάν πρώτης ύλης και ευκολιών μεταφοράς και φόρτωσης.
Ας πάμε λοιπόν σε μια οικονομική συμφωνία που θα κερδίζουμε όλοι. Δεχόμεθα το όλο σχέδιο, αλλά με συμφωνία ότι θα καταβάλλεις κατ’ έτος στο ταμείο του δήμου μας το 20% των πωλήσεων σου, του τζίρου σου. Όχι ποσοστό επί των κερδών σου. Θα χρησιμοποιήσεις ως προσωπικό εργαζόμενους από τον τόπο μας και όχι μετανάστες. Στο λατομείο σου θα δέχεσαι καθημερινά τα μπάζα εκσκαφών και κατεδαφίσεων της περιοχής του δήμου μας με τα οποία θα κάνεις αποκατάσταση του τοπίου και αμέσως μετά δενδροφύτευση. Έτσι μας λύνεις και ένα πρόβλημα. Αλλά αν μπορείς να κάνεις την λατόμευση με τρόπο, ώστε να δημιουργείς μεγάλες λεκάνες που εύκολα θα μετατρέπονται σε νεροσυλλέκτες, θα το επιθυμούσαμε σφόδρα. Επειδή όμως πλέον μιλάμε για μια μεγάλη δουλειά, η λατομική επιβάρυνση θα μερισθεί σε περισσότερες θέσεις της Ερμιονίδας, όπως και η φόρτωση.
Όλα αυτά υπό τον άμεσο και ουσιαστικό έλεγχο του δήμου μας. Υπολογίζουμε ότι ο τζίρος σου θα είναι γύρω στα 20 εκατομμύρια, άρα θα μας δίνεις γύρω στα 4. Αυτό το ποσό υπερβαίνει τα άμεσα έσοδα του δήμου μας από όλο τον τουριστικό τομέα της Ερμιονίδας. Και αν θέλεις να διπλασιάσεις τον τζίρο σου, κανένα πρόβλημα. Πάνω σε αυτήν την βάση ας συζητήσουμε και να τα βρούμε. Αν όχι, δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπούν οι φυσικοί πόροι της Ερμιονίδας σε μεγάλο κέρδος σου.
Δηλαδή ο Όμιλος Τσοκανή θέτει στον Δήμο Ερμιονίδας ένα ερώτημα: Έχετε φυσικό πλούτο που λέγεται ασβεστόλιθος και πολλά κατάλληλα σημεία για φόρτωση πλοίων. Θέλει ο Δήμος να τον εκμεταλλευθεί μέσω του Ομίλου μας και να δώσει εργασία στον τόπο και να εισπράττει και πολλά πολλά χρήματα;
Και ο Δήμος έχει μία και μόνη απάντηση: Δημοψήφισμα γιατί το θέμα αυτό έτσι όπως τίθεται δεν το είχε καμία παράταξη ή συνδυασμός στο πρόγραμμά του.
Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ στην εκμετάλλευση του Ασβεστόλιθου, ο Δήμαρχος απαντά κατηγορηματικά ΟΧΙ, όπως είπε ο λαός.
Αν η απάντηση είναι ΝΑΙ τότε ο Δήμαρχος απαντά ότι θα προχωρήσει στην εκμετάλλευση καλώντας και άλλους ενδιαφερόμενους, όπως τις μεγάλες τσιμεντοβιομηχανίες και τις κατασκευαστικές, ώστε να πετύχει το μέγιστο όφελος για την Ερμιονίδα.
Αυτά γίνονται στις δημοκρατίες. Αυτό θα κάνει ο Δήμος αν ζητηθεί από επιχειρηματίες το άνοιγμα εκ νέου των Μεταλλείων Μποδοσάκη.
Δεν είναι τολμηρό σενάριο. Τέτοιες συμφωνίες κλείνουν πολλοί δήμοι της χώρας μας, δεδομένου ότι έχει πλέον αποδειχθεί ότι δεν μπορούν να στήσουν αποτελεσματικές και κερδοφόρες δουλειές μόνοι τους, αλλά και δεν μπορούν να βρουν πλέον έσοδα για τις συνήθως αλόγιστες και αντιπαραγωγικές δαπάνες τους.
Ακούμε λοιπόν, καταλαβαίνουμε τον άλλον, του λέμε τις απόψεις μας, μας αναλύει το συμφέρον του και εμείς με τη σειρά μας το δικό μας, και μετά βγάζουμε ένα δελτίο τύπου με τα αποτελέσματα. Και αν δούμε ότι το φορτίο είναι βαρύ για τους ωμούς του Δήμου, το δε συμφέρον του Δήμου μεγάλο συνοδευόμενο όμως από αλληλοσυγκρουόμενα ατομικά συμφέροντα, το Δημοψήφισμα είναι η δίκαιη λύση.
Παρακάτω δίνω τις κύριες δραστηριότητες του Ομίλου Τσοκανή αντιγραμμένες από το site του ομίλου και τις υποχρεώσεις των Λατομείων από σχετικό περιοδικό του κλάδου όπου φαίνεται ότι δεν πρόκειται για μια απλή δραστηριότητα, του τύπου: σπάω πέτρες.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
ΚΥΡΙΕΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΟΜΙΛΟΥ
• Εκμετάλλευση
λατομείου αδρανών υλικών στην περιοχή του Ναυπλίου με πωλήσεις στην περιοχή της
Αργολίδας, στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου και σε νησιά. Το λατομείο
είναι πιστοποιημένο με ISO 9001: 2000 και τα προιόντα με σήμανση CE (σύστημα
2+).
• Εκμετάλλευση λατομείου αδρανών υλικών στην περιοχή της Ερμιονίδας με
πωλήσεις στην περιοχή της Αργολίδας, στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου. Το
λατομείο είναι πιστοποιημένο με ISO 9001:2000 και τα προιόντα με σήμανση CE
(σύστημα 2+).
• Εκμετάλλευση λατομείου ηφαιστειογενών υλικών (βασάλτη) στην
Σμύρνη, Τουρκία. Το λατομείο πρόκειται να πιστοποιηθεί με ISO 9001:2000 και τα
προιόντα με σήμανση CE (σύστημα 2+).
• Εργολαβίες χωματουργικών έργων όπως
εκσκαφές και διάτρηση σε εδάφη γαιώδη και βραχώδη, διάνοιξη οδών σε εδάφη
οποιασδήποτε φύσεως, διαμορφώσεις, διαστρώσεις, αποκαλύψεις, έργα οδοποιίας.
(κύριοι πελάτες ΧΑΛΥΨ Α.Ε., ΕΛΙΝΟΙΛ Α.Ε, ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ, J&P ΑΒΑΞ, ΝΟΜΑΡΧΙΑ
ΠΕΙΡΑΙΑ (κατασκευή Λιμνοδεξαμενής Καρατζά), ΔΗΜΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ (κατασκευή
Βιολογικού).
• Εργολαβία εξόρυξης, φόρτωσης και μεταφοράς ασβεστολιθικού
υλικού στο λατομείο της ΧΑΛΥΨ ΑΕ.
• Εργολαβία αποκάλυψης, εξόρυξης, φόρτωσης
και μεταφοράς νικελίου σε ορυχείο της FENI INDUSTRIES στα Σκόπια.
•
Εργολαβία για λογαριαμό της ΔΕΗ ΑΕ, που αφορά διακίνηση άγονων και λιγνίτη από
το πεδίο Χωρεμίου και Λιγνιτικού Κέντρου Μεγαλόπολης, Νομός Αρκαδίας.
•
Εργολαβία για λογαριαμό της ΔΕΗ ΑΕ, που αφορά διακίνηση σκληρών και ημίσκληρων
σχηματισμών από την περιοχή του νέου κόμβου ταινιόδρομων του ορυχείου Νοτίου
Πεδίου, στη Πτολεμαίδα, Νομός Κοζάνης.
Επιπλέον ως υπεργολάβος εκτελεί έργο
που αφορά διακίνηση σκληρών και ημίσκληρων σχηματισμών από το κροκαλοπαγές
Χαραυγής του ορυχείου Νοτίου Πεδίου, στην Πτολεμαίδα, Νομός Κοζάνης.
•
Εμπορία ηφαιστειογενών αδρανών υλικών στην Ελευσίνα, όπου διατηρεί μισθωμένη
προβλήτα με σύγχρονες εγκαταστάσεις και αποθηκευτικούς χώρους.( κύριοι πελάτες
ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε., Ο.Σ.Ε. ΑΕ, ΕΔΙΣΥ Α.Ε.). Οι παραπάνω διαδικασίες πραγματοποιούνται
στα πλαίσια του Συστήματος Διαχείρισης Ποιότητας, με βάση το πρότυπο ISO
9001/2000,ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερή ποιότητα των προϊόντων.
• Θαλάσσιες
μεταφορές με εμπορικά ιδιόκτητα πλοία σε Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα.
• Η
εταιρεία Β. ΤΣΟΚΑΝΗ ΑΕ έχει επίσης στην ιδιοκτησία της, έκταση στην περιοχή
Δάρδιζα Ερμιόνης, στην οποία λειτουργούσαν μεταλλεία σιδηροπυρίτη (πρώην
μεταλλεία Μποδοσάκη). Η εταιρεία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τις υπάρχουσες
εγκαταστάσεις μεταφόρτωσης (με τις απαραίτητες βελτιώσεις) για να μεταφορτώνει
σε πλοίο αδρανή υλικά, που παράγονται σε λατομείο της περιοχής. Η τουριστική
δραστηριότητα είναι ένα άλλο σημείο, που στοχεύει να δραστηριοποιηθεί η
εταιρεία. Στα σχέδια της είναι η αλλαγή της χρήσης του οικισμού και η μετατροπή
του σε οικισμό με τουριστικές χρήσεις.
Ο όμιλος Τσοκανή διαθέτει νέο
μηχανολογικό εξοπλισμό χρονολογίας από 2006 έως 2009 που αποτελείται από
φορτωτές, μπουλντόζες, εκσκαφείς (CATERPILLAR), διατρητικά (ATLAS COPCO L6,
L8).
Ο όμιλος απασχολεί περίπου 230 εργαζόμενους και η παραγωγική του
δυνατότητα μπορεί να φτάσει τα 32.000.000 τόνους
ετησίως.
ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ
Βασική υποχρέωση των λατομείων είναι να λειτουργούν νόμιμα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (Νόμος 2115/93), σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ΚΜΛΕ (Κώδικας Μεταλλευτικών Λατομικών Εργασιών) και να παράγουν προϊόντα σύμφωνα με τις προδιαγραφές (ΕΛΟΤ 408 και ΚΤΣ 97 για το σκυρόδεμα).Η καταλληλότητα των αδρανών επιτυγχάνεται με την επιλογή των θέσεων λατόμευσης ανάλογα με την απαίτηση των προδιαγραφών, τη σωστή παραγωγική διαδικασία, τον κατάλληλο εξοπλισμό με τον χειρισμό του από εκπαιδευμένο προσωπικό, τον ποιοτικό έλεγχο των παραγομένων αδρανών και την εποπτεία της λειτουργίας του Λατομείου από Διπλωματούχο Μηχανικό.
Προσοχή απαιτείται στην αλλαγή μετώπου εξόρυξης, όταν παρουσιάζονται αλλαγές πετρωμάτων, όπου σύμφωνα με τους κανονισμούς απαιτείται η εκ νέου εργαστηριακή τους εξέταση για την καταλληλότητα τους και η κοινοποίηση των αποτελεσμάτων της εξέτασης στον πελάτη που τα προμηθεύεται.
Κάθε φορτίο, πλην του δελτίου αποστολής, πρέπει σύμφωνα με τον ΚΤΣ να συνοδεύεται με ενυπόγραφο Δελτίο κοκκομετρικής διαβάθμισης των αδρανών που θα υπογράφεται από τον Υπεύθυνο του Λατομείου. Αποκλίσεις μεγαλύτερες από τις δηλωθείσες στις κοκκομετρίες του Λατομείου (ανάλογα με το είδος του αδρανούς), καθιστούν μη αποδεκτά τα φορτία από τον παραγωγό σκυροδέματος.
Ως προς την αποθήκευση τους το Λατομείο υποχρεούται να εξασφαλίζει ότι δεν θα γίνεται διαχωρισμός τους, δεν θα αναμιγνύονται μεταξύ τους τα διάφορα είδη και θα εξασφαλίζεται η μη ρύπανση κατά την φόρτωση τους.
Το νέο Ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 206 για το σκυρόδεμα, συνοδεύεται με απαιτήσεις για τα αδρανή σύμφωνα με το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 12620.
Το νέο αυτό πρότυπο επιβάλει διαδικασίες ελέγχου στην παραγωγή και επιβάλει τον ποιοτικό έλεγχο των παραγομένων προϊόντων προωθώντας την ανάγκη λήψης σημάτων ποιότητας και για τα Λατομεία (πιστοποίηση).
Πρέπει να επισημάνουμε ότι η οδηγία 89/106/ΕΟΚ που αφορά τα Δομικά Προϊόντα είναι μια Οδηγία Νέας Προσέγγισης, στα πλαίσια της οποίας απαιτείται τα υλικά που χρησιμοποιούνται να καλύπτουν ουσιώδεις απαιτήσεις στους τομείς της Υγείας, της Ασφάλειας και της Προστασίας του καταναλωτή. Την παραπάνω Οδηγία έχει ενσωματώσει η Ελλάδα στο Εθνικό Δίκαιο με το ΠΔ 334/94 βάσει του οποίου απαιτείται η έκδοση ΚΥΑ (Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων ΥΠΑΝ/ΥΠΕΧΩΔΕ) για την Εφαρμογή της σήμανσης CE στα δομικά προϊόντα (= ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗ ΣΕ ΔΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑ).
Επίσης όπως ορίζει η απόφαση 01/596/ΕΚ ορίζεται το σύστημα βεβαίωσης της πιστότητας για τα αδρανή και τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ στις 27/02/03.
Η εφαρμογή των Ευρωπαϊκών Τεχνικών Προδιαγραφών είναι υποχρεωτική για τα κράτη μέλη, τα οποία λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την διάθεση στην Αγορά μόνο των καταλλήλων για τη χρήση που αυτά προορίζονται και που φέρουν υποχρεωτικά τη σήμανση CE.
Επίσης στις Τεχνικές προδιαγραφές των συμβάσεων οι αναθέτουσες αρχές (Δημόσιες Υπηρεσίες) υποχρεούνται να αναφέρονται στα Ευρωπαϊκά Πρότυπα εφόσον αυτά υπάρχουν και έχουν εναρμονισθεί σύμφωνα με της Οδηγίες 92/50 και 93/37.
Τα λατομικά προϊόντα που κυκλοφορούν σήμερα στην Ελλάδα (χωρίς καμιά πιστοποίηση από τον παραγωγό) υπόκεινται σε ελέγχους μόνο από τον κατασκευαστή ανάλογα με τη χρήση τους και ακολουθούν τις προδιαγραφές ΕΛΟΤ 408, ΚΤΣ 97, για το σκυρόδεμα και ΠΤΠ Ο150 -Α250 κ.α. για την οδοποιία (που βασίζονται σε Αμερικάνικες προδιαγραφές ΑΑSHTO - ASTM).
Δεν έχει ακόμα εκδοθεί για τα Αδρανή ΚΥΑ που να αφορά στην υποχρεωτική πιστοποίηση συμμόρφωσης των προϊόντων, παρόλο που η καταληκτική ημερομηνία σύμφωνα με την Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ήταν 1/6/2004 και δεν έχουν δημιουργηθεί Εθνικά προσαρτήματα για τα πρότυπα που αφορούν τα Αδρανή, ενώ για ορισμένα Δομικά Υλικά όπως το τσιμέντο, τα πρόσθετα σκυροδέματος κ.α. αυτά ήδη κυκλοφορούν στη χώρα μας με σήμανση CE.
Προβλήματα που ανακύπτουν και θέλουν άμεση αντιμετώπιση στον Ελλαδικό χώρο είναι κατά την άποψη μας:
Α) Εφόσον από 1/6/2004 τα αδρανή που κυκλοφορούν στη χώρα μας πρέπει να ακολουθούν τα Ευρωπαϊκά Πρότυπα που στον Υποχρεωτικό Τομέα επιβάλλουν τη σήμανση CE, ο ισχύον ΚΤΣ 97 δεν έχει εφαρμογή αφού δεν έχει αναθεωρηθεί ως προς τα άρθρα του που αφορούν τα Αδρανή υλικά για το σκυρόδεμα ενώ τα ίδια θα ισχύουν και για τα υλικά οδοποιίας για τις αντίστοιχες προδιαγραφές τους.
Τα λατομεία θα πρέπει λοιπόν για τα ίδια προϊόντα να διενεργούν διαφορετικούς εργαστηριακούς ελέγχους αφού οι πελάτες τους θα απαιτούν αποτελέσματα να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις διαφορετικών πρότυπων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι με το υπάρχον πλαίσιο πως θα γίνεται ο έλεγχος της Αγοράς;
Παράλληλα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πολλά λατομεία λειτουργούν σε καθεστώς αβεβαιότητας για το μέλλον τους (υπό αίρεση ή χωρίς άδειες λειτουργίας) και οι επιχειρηματίες τους δεν έχουν διάθεση για προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις που δημιουργούν τα νέα πρότυπα.
Β) Νομοθετικά θα πρέπει να καλυφθεί το κενό με τροποποίηση του ΚΤΣ και με ΚΥΑ που να καθορίζει μεταβατικό στάδιο για την εφαρμογή των νέων προτύπων.
Γ) Στόχος της πολιτικής των παραγωγών και της Πολιτείας θα πρέπει να είναι η εναρμόνιση τους με τα ισχύοντα στην ΕΕ.
Για την επίτευξη του παραπάνω στόχου θα πρέπει οι εμπλεκόμενοι με τη συμπαράσταση της Πολιτείας να κινηθούν στους παρακάτω άξονες:
1) ενημέρωση των παραγωγών, των στελεχών των Υπουργείων που εμπλέκονται σε διαδικασίες ελέγχου και των καταναλωτών -κατασκευαστών για τις απαιτήσεις των νέων προτύπων
2) επιβράβευση και επιδότηση των λατομικών επιχειρήσεων που συμμορφώνονται και κυκλοφορούν τα προϊόντα τους με σήμανση CE
3) έλεγχος της Αγοράς μέσα από επιθεωρήσεις και καθιέρωσης μετά την μεταβατική περίοδο της χρήσης μόνο υλικών που διαθέτουν σήμανση CE ώστε όλες οι επιχειρήσεις να λειτουργούν με ίσες ευκαιρίες, όπως προβλέπει το Άρθρο 10 της Συνθήκης των ΕΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου