Καλημέρα Ερμιονίδα

Μέχρι τώρα ο μικρόκοσμος μας ήταν το χωριό μας ,η μικρή μας κωμόπολη και απο εκεί και πέρα το άγνωστο που περιείχε και μια δόση απειλής .Πρεπει να το ξεπεράσουμε σιγά σιγά αυτό και να κατανοήσουμε ότι έχουμε κοινή μοίρα με το διπλανό χωριό ,την διπλανη επαρχία και με ολόκληρη την
περιφέρεια Πελοποννήσου.Πρέπει να μάθουμε να μιλάμε ειλικρινά ,να συνεργαζόμαστε ,να εμπιστευόμαστε .Σε κοινά προβλήματα να δημιουργούμε μέτωπα κοινής δράσης ,να ανοίγουμε τις καρδιές μας και τα σπίτια μας.Πρέπει να ξεχάσουμε τα τοπικά πολιτικά μικρόμαγαζα  που μοιράζουν τοπικούς τίτλους και ανώφελα αξιώματα σε ανθρώπους που μόλις περάσουν το Μεγαλοβούνι  χρειάζονται 2 gps  για να μπορέσουν να επιστρεψουν πίσω.Δεν γίνεται να επιβιώσει μια μικρή  τοπική κοινωνία σήμερα που  θεωρεί ότι είναι μια πόλη κράτος όπως τον μεσαίωνα. .Το τίμημα της επιβίωσης μας  σε αυτήν την λογική  είναι ότι χάνουμε το ζωτικό μας χώρο .Το ίδιο έγινε και σε όλη την Ελλάδα ,Για να επιβίωσουν 100000 άνθρωποι κατά πλειοψηφεία ανίκανοι και διεφθαρμενοι φούνταρε μια χώρα.
Ας το σκεφτούμε .....