Μαύρη
καιρική επέτειος για την Αθήνα η 21η Οκτωβρίου. Πριν 19 χρόνια σαν
σήμερα την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 1994 μια φονική υπερκαταιγίδα έπληξε
το λεκανοπέδιο των Αθηνών. Μεγαλειώδης στην σφοδρότητα και βιαιότητά της
σκόρπισε την καταστροφή αλλά δυστυχώς και τον θάνατο.
Ενώ από νωρίς
το απόγευμα ο καιρός είχε γίνει βροχερός και έβρεχε από τις 17:00
ασθενώς έως πολύ μέτρια, μετά τις 19:00 ο ουρανός από τα
δυτικά-νοτιοδυτικά άρχισε να γίνεται βαθειά μπλέ και στο τέλος τελείως
μαύρος. Κανένα σημερινό πρόγραμμα επεξεργασίας φωτογραφίας δεν θα
μπορούσε να παρουσιάσει την τρομακτική όψη του μαύρου ουρανού πάνω από
τον Σαρωνικό. Κατά τις 19:30 και ενώ μόλις έχει πέσει το σκοτάδι ,
αναρίθμητοι κεραυνοί και αστραπές αρχίσουν να «βομβαρδίζουν» την πόλη
στον άξονα Δαφνί-πέραμα-Σαλαμίνα-Νότια προάστια-Υμηττός με πάρα πολύ
δυνατές βροντές (σειόντουσαν τα κτίρια ολοένα και περισσότερο, τα τζάμια
κόντευαν να σπάσουν όσο πλησίαζε η καταιγίδα) και αριθμός αστραπών ανά λεπτό που δεν προλάβαινες να ξεχωρίσεις τις λάμψεις μεταξύ
τους από το ταυτόχρονο της εκδήλωσης τους.
Καταλάβαινε και ο καθένας ότι δεν θα ερχόταν μια βροχή όπως οι άλλες , και αυτό έγινε.
Λίγα λεπτά πριν τις οκτώ οι ουρανοί ανοίγουν και επί 40 λεπτά έπεσε
τόσο νερό όσο ο συντάκτης του παρόντος κειμένου δεν έχει δει ποτέ. Η
ραγδαιότητα της βροχής ήταν τόση που δεν ξεχώρισες τις τεράστιες
σταγόνες της βροχής μεταξύ τους , το νερό έπεφτε ενιαίο σαν καταρράκτης
που ένωσε τον ουρανό και την γη.
Αν σας μοιάζει υπερβολική η
περιγραφή, θα σας πως ότι στους Αμπελοκήπους που είναι μια περιοχή με
πολύ καλή αποχέτευση και σχεδόν ποτέ δεν πλημμυρίζει, το νερό κατά την
διάρκεια του κατακλυσμού στις λεωφόρους Μεσογείων και Κηφισίας έφτασε
στη μέση του καλαμιού. Όλοι ανεξαιρέτως οι οδηγοί παράτησαν τα εν
κινήσει αυτοκίνητα τους στην μέση της λεωφόρου και κρατιόντουσαν αγκαλιά
με τους στύλους της ΔΕΗ για να μην τους παρασύρουν οι ορμητικοί
χείμαρροι ενώ τα αυτοκίνητα τους ταξίδευαν μαζί με τα ποτάμια. Μπορεί να
ακουστεί λίγο φρικιαστικό αλλά κατά την διάρκεια της καταιγίδας άκουγες
ουρλιαχτά και «βοήθεια» από παντού και κυρίως από τους οδηγούς των
αυτοκινήτων!
Η βροχή συνεχίστηκε ισχυρότατη στις ανατολικές περιοχές
του Νομού κυρίως αλλά διασπασμένη μέχρι τα ξημερώματα. Τα 40 λεπτά του
κατακλυσμού ήταν αρκετά για να γράψουν την 21η Οκτωβρίου του 1994 στο
πάνθεον της Μετεοϊστορίας.
Επίκεντρο των καταστροφών η ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ και
ο ποταμός ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ. Οι επίσημοι νεκροί αρχικά ήταν 4 , μετά 9 για να
φτάσουν τελικά στους 12. Εικόνες βομβαρδισμένης πόλης σε Νέα
Φιλαδέλφεια, Νέα Χαλκηδόνα, Μεταμόρφωση και σε όλη την Αθήνα. Δεν έμεινε
αυτοκίνητο στην θέση του. Οι περισσότεροι τα βρήκαν εκατοντάδες ή και
χιλιόμετρα μακριά. Η λεωφόρος Ηρακλείου έμοιαζε μάντρα αυτοκινήτων προς
απόσυρση που στα χαμηλά της και σε κρατήρες που σχηματίστηκαν από τις
καταρρεύσεις των οδοστρωμάτων είχαν σχηματιστεί βουνά.
Ενώ από νωρίς το απόγευμα ο καιρός είχε γίνει βροχερός και έβρεχε από τις 17:00 ασθενώς έως πολύ μέτρια, μετά τις 19:00 ο ουρανός από τα δυτικά-νοτιοδυτικά άρχισε να γίνεται βαθειά μπλέ και στο τέλος τελείως μαύρος. Κανένα σημερινό πρόγραμμα επεξεργασίας φωτογραφίας δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει την τρομακτική όψη του μαύρου ουρανού πάνω από τον Σαρωνικό. Κατά τις 19:30 και ενώ μόλις έχει πέσει το σκοτάδι , αναρίθμητοι κεραυνοί και αστραπές αρχίσουν να «βομβαρδίζουν» την πόλη στον άξονα Δαφνί-πέραμα-Σαλαμίνα-Νότια προάστια-Υμηττός με πάρα πολύ δυνατές βροντές (σειόντουσαν τα κτίρια ολοένα και περισσότερο, τα τζάμια κόντευαν να σπάσουν όσο πλησίαζε η καταιγίδα) και αριθμός αστραπών ανά λεπτό που δεν προλάβαινες να ξεχωρίσεις τις λάμψεις μεταξύ
τους από το ταυτόχρονο της εκδήλωσης τους.
Καταλάβαινε και ο καθένας ότι δεν θα ερχόταν μια βροχή όπως οι άλλες , και αυτό έγινε.
Λίγα λεπτά πριν τις οκτώ οι ουρανοί ανοίγουν και επί 40 λεπτά έπεσε τόσο νερό όσο ο συντάκτης του παρόντος κειμένου δεν έχει δει ποτέ. Η ραγδαιότητα της βροχής ήταν τόση που δεν ξεχώρισες τις τεράστιες σταγόνες της βροχής μεταξύ τους , το νερό έπεφτε ενιαίο σαν καταρράκτης που ένωσε τον ουρανό και την γη.
Αν σας μοιάζει υπερβολική η περιγραφή, θα σας πως ότι στους Αμπελοκήπους που είναι μια περιοχή με πολύ καλή αποχέτευση και σχεδόν ποτέ δεν πλημμυρίζει, το νερό κατά την διάρκεια του κατακλυσμού στις λεωφόρους Μεσογείων και Κηφισίας έφτασε στη μέση του καλαμιού. Όλοι ανεξαιρέτως οι οδηγοί παράτησαν τα εν κινήσει αυτοκίνητα τους στην μέση της λεωφόρου και κρατιόντουσαν αγκαλιά με τους στύλους της ΔΕΗ για να μην τους παρασύρουν οι ορμητικοί χείμαρροι ενώ τα αυτοκίνητα τους ταξίδευαν μαζί με τα ποτάμια. Μπορεί να ακουστεί λίγο φρικιαστικό αλλά κατά την διάρκεια της καταιγίδας άκουγες ουρλιαχτά και «βοήθεια» από παντού και κυρίως από τους οδηγούς των αυτοκινήτων!
Η βροχή συνεχίστηκε ισχυρότατη στις ανατολικές περιοχές του Νομού κυρίως αλλά διασπασμένη μέχρι τα ξημερώματα. Τα 40 λεπτά του κατακλυσμού ήταν αρκετά για να γράψουν την 21η Οκτωβρίου του 1994 στο πάνθεον της Μετεοϊστορίας.
Επίκεντρο των καταστροφών η ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ και ο ποταμός ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ. Οι επίσημοι νεκροί αρχικά ήταν 4 , μετά 9 για να φτάσουν τελικά στους 12. Εικόνες βομβαρδισμένης πόλης σε Νέα Φιλαδέλφεια, Νέα Χαλκηδόνα, Μεταμόρφωση και σε όλη την Αθήνα. Δεν έμεινε αυτοκίνητο στην θέση του. Οι περισσότεροι τα βρήκαν εκατοντάδες ή και χιλιόμετρα μακριά. Η λεωφόρος Ηρακλείου έμοιαζε μάντρα αυτοκινήτων προς απόσυρση που στα χαμηλά της και σε κρατήρες που σχηματίστηκαν από τις καταρρεύσεις των οδοστρωμάτων είχαν σχηματιστεί βουνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου