ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ:Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΟΘΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ (1829-1862)

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΟΘΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ (1829-1862)

Η Ιστορία της Εκπαίδευσης της Ερμιόνης θεωρούμε πως χωρίζεται σε δύο μεγάλες περιόδους. Η πρώτη έχει ως αφετηρία την 5η Αυγούστου 1829, όταν ο πληρεξούσιος της Ερμιόνης και αγωνιστής της Επανάστασης Σπύρος Μερκούρης, κατέθεσε στην Δ΄ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, στο Άργος, επιστολή, αιτούμενος για πρώτη φορά «τη σύσταση» σχολείου στην πόλη μας. Η ως άνω περίοδος, με σημαντικούς ενδιάμεσους σταθμούς, διήρκησε 100 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 1928-1929, με την από κοινού φοίτηση αγοριών και κοριτσιών της Ερμιόνης στο σημερινό «παλαιό» Δημοτικό Σχολείο.[1] Η δεύτερη περίοδος, εξίσου ενδιαφέρουσα με την πρώτη, ξεκινά από το σχολικό έτος 1928-1929 και φτάνει μέχρι τις μέρες μας.

Το βιβλίο μας αναφέρεται στις τρεις πρώτες δεκαετίες της Α΄ περιόδου και συγκεκριμένα στην Καποδιστριακή και Οθωνική εποχή (1829-1862). Η έρευνα, ωστόσο, που επιχειρούμε στην εκπαιδευτική ζωή της πόλης μας, με στόχο τη σταδιακή δημοσιοποίησή της, καλύπτει μια εκατονταετία, από το 1829-1929.

Στο μεγάλο άλμα που τολμήσαμε πίσω στον χρόνο σταθήκαμε ιδιαίτερα τυχεροί. Μας «περίμεναν» διακριτικά και σιωπηλά γραπτές μαρτυρίες και έγγραφα, που επιζητούσαν να αποκαλύψουν τη -μέχρι εκείνη τη στιγμή- άδηλη και μυστική ζωή τους. Η «ανακάλυψη» αυτού του υλικού, φωνή της
γενέτειρας πνιγμένη απ’ τα χρόνια, ήταν για μας συγκινητική και ευλογημένη. Καθημερινά και όσο η έρευνά μας προχωρούσε μας πλημμύριζαν πρωτόγνωρα συναισθήματα κι ένας αδιόρατος φόβος, μήπως «γλιστρήσει μέσα απ’ τα χέρια μας η αλήθεια των λόγων τους». Έτσι με ευθύνη και σεβασμό επιχειρήσαμε την αποτύπωσή τους!

Στη διάρκεια του ταξιδιού μας στο εκπαιδευτικό παρελθόν της πόλης μας συναντήσαμε και τους τόπους μάθησης, τα σχολεία της πατρίδας μας. Τα τρία επιβλητικά και αξιοπρόσεχτα κτήρια Καποδιστριακό, Συγγρού και Παλαιό Δημοτικό,

ναούς της γνώσης, της αισθητικής και του πολιτισμού, δείγματα ακμής της τοπικής κοινωνίας. Αξιοθέατα μνημεία της Ερμιόνης, που οι τοπικές αρχές, οι σύλλογοι και ιδιαίτερα οι κάτοικοι της πόλης μας σεβάστηκαν και διατήρησαν.

Καθώς συνθέτουν κι εκείνα την Ιστορία της Εκπαίδευσης της πόλης μας. τα περιηγηθήκαμε, για να μάθουμε τη φανερή και μυστική ζωή τους, Προσέξαμε την αρχιτεκτονική, το σχέδιό τους, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για να οικοδομηθούν. Προβληματιστήκαμε για την επιλογή της θέσης τους. Παρατηρήσαμε τις προδιαγραφές τους, τις αίθουσες διδασκαλίας, τα μεγάλα παράθυρα, τις επιβλητικές εισόδους, τα προαύλια. Είδαμε και τη σημερινή τους χρήση ως χώρων στέγασης της Δημοτικής Αρχής και Κέντρων Πολιτισμού. Πρόκειται για τρία κτήρια ιερά, που η επαφή μαζί τους βοηθάει να γνωρίσουμε καλύτερα και να αγαπήσουμε περισσότερο την πόλη που ζούμε.

Το βιβλίο μας είναι αφιερωμένο σε τρεις Ανθρώπους της Παιδείας. Στον Δημήτρη Κουκουλομμάτη, Πανεπιστημιακό Δάσκαλο, που για χρόνια δίδαξε ήθος και μετέδωσε γνώσεις σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς. Στους δικούς μας, Απόστολο Γκάτσο, Φιλόλογο και Κώστα Παπαμιχαήλ, Μαθηματικό, που στο όνομα της αγάπης για τη γενέτειρά τους βοήθησαν την εκπαίδευση και τον πολιτισμό της Ερμιόνης.

Γη ελαφρά και ευγνωμονούσα.

Γιάννης Σπετσιώτης -  Τζένη Ντεστάκου

---

[1]Πρβλ. Μ.Χ. Παπαβασιλείου: «Θρύλοι και παραδόσεις της Ερμιόνης», σελ.280