Η άποψη του κ.Γκάτσου για τον Δεματοποιητή.

Δύο χρόνια περίπου κλείνει ο Δεματοποιητής ο εν Διδυμίοις από τότε που αμπαλάρισε το πρώτο .... φοντάν. Έκτοτε έχει αμπαλάρει πάνω από 4000 ...σωρούς αποβλήτων και μέχρι να γίνει το εργοστάσιο καύσης που, υποτίθεται, θα δεχόταν τα δέματα προς καύση και παραγωγή ενέργειας τα δέματα θα έχουν πολλαπλασιαστεί.

Νομίζει ο κόσμος ότι θα τα βάλουμε σε ένα φορτηγό το οποίο θα τα ξεφορτώσει σε μια φωτιά κάτω από ένα τεράστιο καζάνι, σαν της κολάσεως, που θα παράγει ατμό, που θα κινεί μια γεννήτρια.

Αμ δε!

Η ..... σωρός μαζί με το ..... σάβανο πρέπει να γίνουν πολύ μικρά τεμάχια, να ξηραθούν, να χάσουν το νερό τους και μετά να γίνουν καύσιμο. Καθόλου εύκολο.

Άραγε, γιατί κανείς δεν διανοήθηκε να ανοίξει 2-3 δέματα από τα πρώτα πρώτα να δει την κατάσταση της σωρού; Μακάβριο μεν, αλλά ό,τι φανερώνει η αυτοψία, δεν το προβλέπει καμιά μπλογκοεπιστήμη.

Έτσι μετά από δύο χρόνια μπορεί να έχουν συμβεί τα παρακάτω:

1.    Να έχει γίνει η σωρός ένας άμορφος υγρός πολτός, αν δεν υπάρχει τρόπος να εξατμιστούν τα υγρά. Βρώμα και δυσωδία, εκτός αν από θαύμα αναβλύζει ανθόνερο. Ποιο τρελό εργοστάσιο θα πάρει τα δέματα για να παράγει ενέργεια;

2.    Να έχει αφυδατωθεί και χωνέψει η σωρός και να έχει γίνει κομπόστ και χούμους, προς μεγάλη λύπη των μπλογκ. Γιατί έτσι χωρίς να το θέλει η προηγούμενη διοίκηση ανακάλυψε μέθοδο κομποστοποίησης. Το δίνουμε για λίπασμα, πόσο μάλλον αν μέσα έχει ξεχαστεί και κανένα πρόβατο.

3.    Να είναι μια ενδιάμεση κατάσταση. Τι άλλο να φανταστούμε;

Ανοίχτε λοιπόν δύο τρία φοντάν να δούμε μετά από δύο χρόνια τι στο καλό πετύχαμε;

Και αν διαπιστώσουμε ότι τελικά θα μας πάρουν τα .... ζουμιά από χιλιάδες δέματα, κάντε ανάλυση από τώρα. Γιατί άλλο πράγμα είναι το φρέσκο ζουμί κατά τη σαβανοποίηση της σωρού, και άλλο το ζουμί μετά από χρόνια. Ό,τι μεταλλικό στο νέο ζουμί δεν αφήνει τίποτα, ενώ στο παλιό θα έχει σχεδόν διαλυθεί. Η γριά σωρός έχει το ζουμί!

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος