Δεματοποιητής (Βασίλης Γκάτσος)

Υπάρχουν προϊόντα τεχνολογικής βλακείας που τελικά δεν ξέρουμε πώς να τα ονομάσουμε. Γιατί ο δεματοποιητής ο εν Διδυμίοις δέχεται ένα σωρό σκουπιδιών - απορριμμάτων, χωρίς να έχει προηγηθεί διαλογή, τα συμπιέζει, τα μορφοποιεί σε σχήμα ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου, τα περιτυλίγει και τα δένει. Επειδή τα δένει τα λέμε δέματα. Έτσι μιλάμε και γράφουμε για δεματοποιητή που παράγει δέματα, έτσι παντελώς αθώα. Πρόκειται λοιπόν για σωρό συμπιεσμένων υλικών, υλών και αντικειμένων περιτυλιγμένων με πλαστική μεμβράνη.

Όμως μέσα περιέχονται αποφάγια, υπολείμματα κρεοπωλείων, ψαράδικων, καταστημάτων, μπλογκ, δηλαδή .... νεκρή φύση, που ήδη έχει αρχίσει η αποσύνθεσή της. Άρα πρόκειται για πτωματική κατάσταση και από αυτή την άποψη μπορεί να θεωρηθεί σορός. Έτσι η σωστή ονομασία είναι: «η σορός του σωρού απορριμμάτων περιτυλιγμένη με πλαστική μεμβράνη επιδεδεμένη καταλλήλως». Για να τα περιλάβουμε όλα πρέπει να βρούμε μια νέα λέξη:  η σωρός ή ο σορός ή ο σοροσωρός που μάλλον είναι η πλέον κατάλληλη.

Έτσι η μηχανή που δεματοποιεί σοροσωρό πρέπει να λέγεται μηχανή συσκευασίας σοροσωρού** και το προϊόν της συσκευασμένος σοροσωρός. Τότε μόνον ορίζουμε σωστά τα πράγματα.

Και μην περιμένετε αυτά τα δέματα να τα πάρει οποιοδήποτε εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων. Απλά όταν λειτουργήσει ένα τέτοιο, θα πιεστεί από την Περιφέρεια, έστω με κάποια επιδότηση, να επεξεργαστεί και τον συσκευασμένο σοροσωρό παρελθόντων ετών, προφανώς κάνοντας και ζημιά στην εγκατάστασή του.

Όσο για τα ζουμιά είναι τριών ειδών:

1.    Τα ζουμιά που παράγει η μηχανή συσκευασίας σοροσωρού, δηλαδή τα ζουμιά διεργασίας. Από επεξεργασία αποβλήτου προκύπτει πάντα απόβλητο. Άρα τα ζουμιά αυτά είναι απόβλητο. Άρα κατά την παραγωγή τους πρέπει όλη η μηχανή να βρίσκεται πάνω σε λεκάνη τσιμεντένια η οποία όμως από κάτω της φέρει ειδικές στρώσεις χώματος και χαλικιού και φυσικά στρώση ειδικής μεβράνης που δεν επιτρέπει να διαφύγουν ζουμιά από τυχούσα ρωγμή του τσιμέντου, προς το έδαφος. Τα ζουμιά συγκεντρώνονται σε μία δεξαμενή μεταλλική ή τσιμεντένια αλλά από κάτω πάλι ίδιες στεγανοποιητικές στρώσεις μεμβράνης. Γεμίζει η δεξαμενή π.χ. μετά τη λειτουργία 100 ωρών, και τότε παίρνουμε αντιπροσωπευτικό δείγμα. Σύμφωνα με τη χημική ανάλυση του δίνουμε κωδικό αποβλήτου από τον σχετικό κατάλογο. Η θα είναι μη επικίνδυνο υγρό απόβλητο, ή θα είναι επικίνδυνο υγρό απόβλητο οπότε ο κωδικός του φέρει στο τέλος και αστερίσκο. Στη συνέχεια πρέπει να διατεθούν αυτά τα ζουμιά εκτός εγκαταστάσεως. Αν η σύσταση τους επιτρέπει να πάνε ως πρώτη ύλη σε ΚΕΛ, ή σε κάποιο εργοστάσιο προς αξιοποίηση το οποίος όμως έχει τη σχετική άδεια για αξιοποίηση τέτοιου κωδικού, έχει καλώς. Αν είναι επικίνδυνο απόβλητο το ζουμί, και δεν υπάρχει εργοστάσιο στη χώρα μας που να έχει άδεια για να το πάρει να το αξιοποιήσει, τότε ή το στέλνουμε σε κατάλληλο ΧΥΤΕΑ (χώρο ταφής επικινδύνων αποβλήτων) αφού κατά κανόνα έχουμε με μια μέθοδο αδρανοποιήσει το ζουμί (πληροφοριακά, κανένας ΧΥΤΕΑ δεν έχει οριστεί ση χώρα μας), ή το στέλνουμε κατά κανόνα στην Γερμανία με ειδική αδειοδοτημένη εταιρεία όπου εκεί ο καπιταλισμός έχει και κερδοφόρους ΧΥΤΕΑ και εργοστάσια αξιοποίησης όλων των αποβλήτων του κόσμου, όντας η Γερμανία σήμερα μια πεντακάθαρη καπιταλιστική χώρα. Το κόστος για να πάνε στη Γερμανία είναι γύρω στα 2-3 € το κιλό ζουμί, δηλαδή 2000 – 3000 € ο τόνος! Επειδή το κόστος είναι πολύ μεγάλο σε περίπτωση που το ζουμί έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνο απόβλητο, ακολουθείται η εξής πρακτική. Βάζουμε το ζουμί σε μία ρηχή δεξαμενή και το αφήνουμε στον ήλιο να εξατμιστεί το νερό, ή το βράζουμε σε ένα δοχείο. Τότε από 1000 κιλά ζουμί θα μείνουν το πολύ 4-5 κιλά στερεό υπόλειμμα σαν πηκτή λάσπη. Τότε με ίδιο κόστος 2-3 € στέλνουμε στη Γερμανία τη λάσπη.

2.    Τα ζουμιά από τα αποθηκευμένα δέματα. Τα δέματα, αφού υπάρχει πιθανότητα να τρέξουν ζουμιά (μη ξεχνάμε και τις βοχές), πρέπει να αποθηκεύονται σε χώρο που από κάτω έχει μεμβράνες και από πάνω τσιμέντο. Τα ζουμιά συγκεντρώνονται σε ξεχωριστή δεξαμενή, γιατί προέρχονται από ζυμώσεις του σοροσωρού. Ακολουθείτε και εδώ παρόμοια με την ως άνω διαδικασία.

3.    Τα ζουμιά από τα απορρίμματα που χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη. Μη ξεχνάμε και πάλι τις βροχές. Και εδώ πρέπει να τοποθετούνται σε παρόμοια στεγανοποιημένη βάση μεμβρανών τσιμέντου και τα ζουμιά τους να τα διαχειριζόμαστε ξεχωριστά. Επειδή εδώ η βροχή είναι μεγάλο πρόβλημα, το σωστό είναι ο χώρος να έχει από πάνω του στέγαστρο ανοικτό από τα πλάγια.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι δεν πρόκειται για δεματοποιητή, αλλά για εγκατάσταση η οποία έχει άδεια υποδοχής οικιακών σύμμεικτων απορριμμάτων, και η οποία παράγει δέματα σοροσωρού, και απόβλητα διεργασίας τριών ειδών ζουμιά. Μάλιστα και τα δέματα σοροσωρού είναι απόβλητα, δεν χαρακτηρίζονται ως προϊόντα, και πρέπει να δηλώνεται πού πηγαίνουν, δηλαδή σε ποιο πραγματικό εργοστάσιο προς αξιοποίηση και όχι σε ποιο φανταστικό που πρόκειται να γίνει. Δηλαδή και τα δέματα έχουν κωδικό και ακόμη και ο μεταφορέας τους πρέπει να έχει ειδική άδεια από ΥΠΕΚΑ για να μεταφέρει αυτόν τον κωδικό. Και επειδή ό,τι έρχεται σε επαφή με απόβλητο, όπως είναι το πλαστικό περιτύλιξης γίνεται και αυτό υποχρεωτικά μέρος του αποβλήτου, δεν μπορούμε να το ξετυλίξουμε και να πούμε αυτό είναι πλαστικό, το πάμε αλλού. Είναι πλέον απόβλητο και αυτό με κωδικό!

Αυτή λοιπόν η εγκατάσταση που θέλουμε ανοήτως να την λέμε δεματοποιητή, πρέπει όλα τα παραπάνω να τα περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια στην ΜΠΕ της και με λεπτομερή σχέδια, και με αναλύσεις, και με πραγματικούς αποδέκτες όλων των αποβλήτων της. Πέραν αυτών πρέπει να ορίζει τη μεγίστη ποσότητα πρώτης ύλης που θα επεξεργάζεται το χρόνο, να ορίζει τη μεγίστη χωρητικότητα και επιφάνεια για την προσωρινή αποθήκευση των αποβλήτων της και το επιτρεπτό χρόνο παραμονής ενός δέματος στην προσωρινή αποθήκευση, γιατί η μόνιμη παραμονή απαγορεύεται αυστηρώς αφού δεν είσαι ΧΥΤΥ ή ΧΥΤΕΑ. Μπορεί δηλαδή να παράγει 2000 δέματα το χρόνο αλλά να επιτρέπεται η προσωρινή αποθήκευση μόνον 200. Πέραν αυτών θα υπάρχουν και επιπρόσθετοι περιβαλλοντικοί όροι από την εγκρίνουσα  την ΜΠΕ αρχή. Χώρια που το κάθε δέμα σοροσωρού πρέπει να αναγράφει ημερομηνία παραγωγής του, βάρος, αρίθμηση.

Αυτή και μόνον η εγκατάσταση είναι απόλυτα περιβαλλοντική, στήνεται οπουδήποτε, ελέγχεται εύκολα. Λειτουργεί έχοντας βέβαιους αποδέκτες όλων των αποβλήτων της και υποχρεωτική ροή, αφού η ΜΠΕ καθορίζει μικρούς χώρους και χρόνους προσωρινής αποθήκευσης όλων των αποβλήτων της. Αυτή η εγκατάσταση μπορεί να πάρει ΜΠΕ στην Γερμανία αλλά με επιπλέον όρους για τις οσμές, το θόρυβο, υγιεινή κ.λ.π. Και δεν μπορεί αρμόδια υπηρεσία να εγκρίνει ΜΠΕ η οποία δεν περιλαμβάνει χημική ανάλυση των αποβλήτων της και δεν καταγράφει τους κωδικούς των αποβλήτων της. Οι αναλύσεις γίνονται πριν και γράφονται στην ΜΠΕ και όχι μετά τη λειτουργία της εγκατάστασης, ή αν θέλει ο δήμαρχος. Αλλά και κάθε παρτίδα ζουμιού ή λάσπης από ζουμί, όπως και να διατεθεί πρέπει να έχει χημική ανάλυση. Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν και προκαθορισμό της πρώτης ύλης που δέχεσαι.

Για όλα αυτά που δεν ισχύουν στον εν Διδυμίοις Δεματοποιητή ονομάτισα το όλο εγχείρημα «δεματοποιημένη βλακεία» την οποία υφίσταται ο τόπος μας, ο ένδοξος της Ερμιονίδας. Αλλά και για έναν επιπρόσθετο λόγο. Η επί μακρόν παραμονή των δεμάτων στον ήλιο, μπορεί στο εσωτερικό να δημιουργήσει συνθήκες διάλυσης μεταλλικών και άλλων αντικειμένων. Αν γίνει δειγματοληψία περιεχομένου και η χημική του ανάλυση δείξει ότι το όλον σύμμεικτο είναι πλέον επικίνδυνο απόβλητο, το εργοστάσιο καύσης πρέπει να έχει άδεια καύσης επικινδύνων.

Ό,τι και να δείξει η ανάλυση των ζουμιών, η δεματοποιημένη βλακεία μένει εκεί ως μνημείο, όπως μένει ως μνημείο ο γονιδιακός κρετινισμός στο διαδίκτυο, παράλληλα όχι τόσο με την ασχετοσύνη των αιρετών, αλλά με την τάση που έχουν μετά την εκλογή τους να θεωρούν τους εαυτούς τους πεφωτισμένους επί παντός επιστητού, λες και η ψήφος και η εκλογή τους ήταν το Άγιο Πνεύμα.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος