Tην έχουμε "ασχημα"...

Οχι ότι οι περισσότεροι απο εμάς ,έχουμε άλλη αίσθηση ..αλλα τα φαίνεται ότι έχουμε μπεί σε ένα σπιράλ "θανάτου" που κανείς δεν ξέρει πως θα βγούμε..
Πέρα απο τις κομματικές αντιπαραθέσεις,τις συστημικές ή τις "αριστερές " προσεγγίσεις ,φαίνεται ότι η χώρα μας βαδίζει σε αχαρτογράφητα νερά..Πάντως πέρα απο όλα τα άλλα φαίνεται ότι στη χώρα δεν υπάρχει ικανό πολιτικό δυναμικό να ανατρέψει την δίνη...Υπάρχει πλέον η ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ(στη λογική ότι δεν έχει δοκιμαστεί βέβαια ),αλλα φαίνεται πλέον ότι στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον αυτοτελείς εθνικές πολιτικές δεν είναι δυνατόν  να εφαρμοστούν...
Και πολυ περισσότερο αυτοσχεδιασμοί σε μια κοινωνία που μετρά 6 χρόνια κατρακύλας..
Η ελπίδα σε κάτι με βάση τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στην προσδοκία επαναφοράς στις παλιές καλές ημέρες όσο σε μια κοινωνία με λιγότερη διαφθορά και διαπλοκή αλλα και εξουδετέρωση του λεγόμενου βαθέως κράτους(που είναι υπεροκομματικό)  της χώρας δημιούργημα της μετεμφυλιακης κατάστασης που τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια δεν κατάφεραν να διαχειριστούν τουλάχιστον σε μια λογική βάση (μάλλον αυτό το νεφελώδες σύστημα διαχειρίστηκε τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις πρός διατήρηση των  προνομίων του ).

Τέλος .. το διεθνές σύστημα πλέον είναι  ένα,έχει κανόνες και οποίος το καταλάβει το κατάλαβε...
Πρέπει να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί απο καποιους άλλους για να επιβιώσουμε.. στα πλαίσια αυτης της κατάστασης .
Πιο αποδοτικοί ,πιο καλοί διαχειριστές των δημοσίων εσόδων απο κάποια άλλα κράτη  , με καλύτερη εκπαίδευση ,με ποιό ποιοτικό περιβάλλον.Θα είναι μια μακριά επίπονη περίοδος μετασχηματισμού
για όλους...
Αυτη είναι η αλήθεια .αυτό πρέπει να είναι το εθνικό στοίχημα  ...Τα εθνικά τείχη που εδιναν την δυνατότητα για εθνικές πολιτικές δεν υπάρχουν απο το 1981 ,που μπήκαμε στην ΕΟΚ .

 "Ι"