ΑΚΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ: «Θα μπορούσε να είχε γίνει, ένα γήπεδο στο Κρανίδι». «Τα κορίτσια του ΑΟΚ, διεκδικούν το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα»…

«Τα κορίτσια του ΑΟΚ, διεκδικούν το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα»…

# «Οι ακαδημίες μας, προπονούνται στην… άσφαλτο! Τρέμω συνέχεια, μήπως χτυπήσει κάποιο παιδάκι»…

Γεννημένος το 1983, στον Πειραιά, ασχολείται με το μπάσκετ, από δέκα ετών… Υπήρξε μέλος της θρυλικής Εθνικής Ομάδας Παίδων, που κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, που διοργανώθηκε το 1999, στην Σλοβενία.

Παίκτης του Μίλωνα, του Πειραϊκού  του Πορφύρα και άλλων ιστορικών ομάδων του λεκανοπεδίου και της Αχαΐας (ΕΑ Πατρών). Από το 2006, αγωνίζεται με τα χρώματα του ΑΟΚ, με μικρά χρονικά διαλείμματα μέχρι πέρυσι… Έκτοτε προσφέρει τις  υπηρεσίες του στην Ομάδα της Ερμιονίδας, ως Προπονητής. Ο λόγος γίνεται για τον Άκη Καλαϊτζάκη. Διαβάστε την συνέντευξη, που παραχώρησε στην «Ενημέρωση Πελοποννήσου».

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Οι Ερμιονιδείς, έχουν το «στίγμα» του αθλητισμού και εν προκειμένω της καλαθοσφαίρισης;

ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ: Σίγουρα έχουν το  μπάσκετ  «μέσα» τους, διαφορετικά δεν θα είχαν έρθει και όλες αυτές οι επιτυχίες»… Το ενδιαφέρον είναι έκδηλο στα παιδιά, αλλά και στους γονείς που τα παροτρύνουν και τα σπρώχνουν, όσο μπορούν στον αθλητισμό. Και οι αθλητές μεγαλύτερης ηλικίας, είναι λάτρεις της καλαθοσφαίρισης και η αγάπη τους προς το άθλημα, ανιδιοτελής»

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Ποια είναι η συνταγή, της επιτυχίας του ΑΟΚ;

ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ: «Είμαστε μια μεγάλη αθλητική οικογένεια, αν υπολογίσουμε πως όλα τα τμήματα του ΑΟΚ, απαριθμούν τριακόσιους περίπου αθλούμενους… Όλοι μαζί προχωράμε ο,τι και αν γίνει, μετά από νίκες, έπειτα από ήττες… Δεν υπάρχουν μουρμούρες και γκρίνιες… Αυτό βέβαια οφείλεται και στην στάση της Διοίκησης, η οποία είναι ενωτική πάντα».

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Ποιοι είναι οι βασικοί αγωνιστικοί στόχοι του ΑΟΚ, για εφέτος;

ΚΑΛΑΙΤΖΑΚΗΣ: «Η ανδρική ομάδα, ήδη σκαρφάλωσε στην κορυφή της βαθμολογίας, αφού επικρατήσαμε του «Παλαίμονα», στο ντέρμπι κορυφής, του περασμένου Σαββάτου και τα κορίτσια κυνηγάνε με αξιώσεις, το πανελλήνιο πρωτάθλημα. Σε γενικές γραμμές προσπαθούμε να διατηρήσουμε υψηλό το αγωνιστικό επίπεδο σε όλα τα τμήματα, αλλά και να ευχαριστιόμαστε τα παιχνίδια, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Κάποιες φορές χάνεις, κάποιες κερδίζεις. Έτσι είναι η ζωή και ο αθλητισμός.»

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Αγωνιζόσαστε στην ΕΣΚΑΚ… Σίγουρα ως  μια από τις «κυψέλες του αθλητισμού»  στην Ερμιονίδα, θα εντοπίζετε κατά καιρούς στους κόλπους σας, αρκετά ταλέντα, της καλαθοσφαίρισης… Υπάρχει προοπτική επαγγελματικής ενασχόλησης, για τα παιδιά της περιφέρειας;

ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ: «Έτσι όπως είναι τα πράγματα, σήμερα στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολο… Τα παιδιά εστιάζουν στα μαθήματα  και εδώ που τα λέμε, αυτό είναι και το σωστό. Μετά πρέπει να έρχεται ως επιλογή, ο αθλητισμός… Σίγουρα το μπάσκετ, αποτελεί εκτόνωση και κάνει καλό σε σώμα και νου… Για να εξελιχθεί ένα ταλέντο και να ασχοληθεί επαγγελματικά μ ε το μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, θα πρέπει να αφοσιωθεί απόλυτα… Είναι αρκετά δύσκολο… Δεν αξίζει ο κόπος… Οικονομικά κίνητρα, πλέον δεν υπάρχουν, στον χώρο του αθλητισμού, έχει επέλθει ο μαρασμός»…

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Αν δεν υπήρχαν ο ΑΟΚ και ο αντίστοιχος αθλητικός σύλλογος της Ερμιόνης, πως θα ήταν τα πράγματα, στις τάξεις της νεολαίας της Ερμιονίδας;

ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ: «Εκτιμώ πως θα επικυριαρχούσε το ίντερνετ και η εικονική πραγματικότητα… Και στους δυο συλλόγους, ασχολούνται με το μπάσκετ περισσότεροι από τριακόσιοι αθλητές, όλων των ηλικιών… Ξεφεύγουν από την απραξία και την ασφυξία, που τους προκαλεί ο εθισμός στο διαδίκτυο, σε ψυχοσωματικό επίπεδο…»

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Χωρίς να έχουμε την πρόθεση, να επιρρίψουμε ευθύνες στις εκάστοτε Δημοτικές Αρχές, ωστόσο θα μπορούσες να αναφέρεις πράγματα, που δεν έχουν γίνει, ώστε να αναβαθμιστεί  περαιτέρω, ο αθλητισμός στην Ερμιονίδα;

ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ: «Κοιτάξτε να δείτε, θα μιλήσω για τον ΑΟΚ, δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ εξ ονόματος, άλλων αθλητικών σωματείων, διότι είναι άλλοι οι αρμόδιοι… Εμείς ως σύλλογος έχουμε στο ενεργητικό μας, αρκετές αγωνιστικές επιτυχίες… Αν δείτε όμως τα γήπεδα, στα οποία προπονούνται τα «φυτώρια» στις ακαδημίες μας… Εγώ σε τέτοιους αγωνιστικούς χώρους, αν ήμουν σε μικρή ηλικία, ίσως και να μην συνέχιζα… Κάνουμε προπόνηση στο Δημοτικό και στο ΕΠΑΛ… Δεν υπάρχει ίχνος ταρτάν, παρά μονάχα άσφαλτος! Κάθε φορά που προπονώ τα τμήματα μου, τρέμω μήπως χτυπήσει, κάποιο παιδάκι… Προσαρμόζω έτσι την τακτική μου, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες τραυματισμών… Νομίζω πως ένα γήπεδο στο Κρανίδι, μετά από τόσα χρόνια, θα μπορούσε να είχε γίνει..Πρέπει να είμαστε η μοναδική ομάδα στην επαρχία, που δεν έχει γήπεδο δικό της… Εκτιμώ, πως μετά από τόσες επιτυχίες, το αξίζει»!