Αφιέρωμα στους Αστυνομικούς που "έπεσαν" ηρωϊκά την ώρα του καθήκοντος +Λίγα λόγια

 
"Να μην ξεχνάμε ότι Η Ελληνική Αστυνομία είναι ένας εκτελεστικός θεσμός,διαδικασιών ,αποφάσεων και νόμων που αποφασίζει η εκαστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της χώρας ..."



Είμαστε μια κοινωνία που συνήθως βλέπει συνήθως σοβαρά  θέματα με το θυμικό.Η Ελληνική Αστυνομία μετα τη μεταπολίτευση , κοινωνικά "στιγματισμένη" απο τον εκτελεστικό  ρόλο της στη διάρκεια της δικτακτορίας ,βρέθηκε να κολυμπά  βαθιά και πιο "δυσκολα" νερά στην εποχή της δημοκρατίας..
Χωρίς να γίνει το ξεκκαθάρισμα απο αυτη τη περιόδο ,προσπαθησε να εκσυχρονιστεί και να προσαρμοστεί στο ρόλο της  χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία καθώς ήταν "έρμαιο" των κομματικών παρεμβάσεων .αλλά και της στελεχωσης που μέχρι πριν απο λίγα χρόνια γινόταν απολύτως ρουσφετολογικά  ,Αποτέλεσμα να "γεμίσει"  με αρκετό προσωπικού χαμηλών δυνατότητων και παιδείας (Οπως και το υπολοιπο δημόσιο) που είχε αντίκτυπο στην αποδοτικότητα αλλά και στην σχέση της με το κοινωνικό σύνολο.
Ταλαιπωρήθηκε πολύ  σοβαρά απο την τρομοκρατία (ηττήθηκε κατα κράτος απο την 17 Νοέμβρη),απο το μεταναστευτικά κύματα ,απο το 1990 και μετά και σε αρκετές περιόδους έχασε τη μάχη (σε συνάρτηση με την ανύπαρκτη μεταναστευτική πολιτική των κυβερνησεων) ,στερώντας απο τους πολίτες το αίσθημα της ασφάλειας και της ξεκλείδωτης πόρτας.
Τα τελευταία 15 χρόνια ,εξελίσσεται  αργά αλλα σταθερά σε μια σύγχρονη ευρωπαική αστυνομία,
καθώς το παλιό ¨προσωπικό σταδιακά συνταξιοδοτείται και οι νέοι μπαίνουν μονο μεσω πανελλαδικών εξετάσεων.
Αν και πολυάριθμο σώμα σε σχέση με τις αναλογίες της Ευρώπης .λόγω υστέρησης σε μέσα ,οργάνωσης  και εκπαίδευσης (και λόγω οικονομικής κρίσης  βέβαια ) φαίνεται ότι αδυνατεί να καλύψει ολη την επικράτεια αλλα΄και πτυχές της κοινωνικης ζωής (όπως η οδική ασφάλεια),καθώς διατηρεί πολυάριθμες κατασταλτικές δυνάμεις (και απο τα πιο αποτελεσματικά στην Ευρώπη) στα  μεγάλα αστικά κέντρα (αντίστοιχες  σε αναλογία μη δημοκρατικών κοινωνιών) ,  σε βάρος  φυσικά του προσωπικού που εχει για καθήκον την αστυνόμευση πρός όφελος του πολίτη.
Η πλειοψηφεία του προσωπικού της ,πάντως προσπαθεί να εκτελέσει την αποστολή του ,με  αυτοθυσία και επαγγελματισμό αναλόγα βέβαια με την εκπαίδευση που του έχει δοθεί (Αλλο μεγάλο θέμα).Ομως η Ελληνική Αστυνομία σε καμμιά περίπτωση δεν έχει  ακόμη την αποδοχή και τη καταξίωση ακόμη στην Ελληνική κοινωνία ,αντίστοιχη με άλλες ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης ,στοιχείο που φαίνεται σε μεμονωμένες μεμονωμένες αναπόφευκτες αστοχίες( περίπτωση Γρηγορόπουλου) του προσωπικού της.Ακόμη και στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας ,ήρωες και πρότυπα  γίνονται οι τρομοκράτες και όχι οι διώκτες τους.
Σε μια κοινωνία που είναι πολυ επιφυλακτική απέναντι στην αξιοπιστία των Δυνάμεων Ασφαλείας
εν μέσω κρίσης η Ελληνική Αστυνομία  και το προσωπικό της είναι αναγκαίο να προσπαθήσει ιδιαίτερα για να επιτύχει το ρόλο της που είναι η εφαρμογή των νόμων του κράτους και η εμπέδωση του αισθήματος δικαίου και ασφάλειας σε όλους του πολίτες της χώρας..
Εκπαίδευση και ,Αξιοκρατία  και υποδομή είναι το κλειδί της επιτυχίας.