Λευκό ως σκηνικό, ως μονάδα χρόνου και χώρου. Virginal χώρος ανοιχτός σε εκτροπές και ενώσεις ...
Το χρώμα ξυπνά εμφανίζεται σιγά-σιγά, εξαφανίζεται σαν φανταστική μνήμη ...
Αισθητική εξαφάνισης, σύγχρονη ματαιοδοξία, μεταμόρφωση της καθημερινής ζωής ... Η Marie Anglade δημιουργεί παράλληλα σύμπαντα, φευγαλέα όνειρα, ίχνη, αναμνήσεις, σαν ανάμνηση ...
Επιδιώκει αυτή τη μικροσκοπική μετατόπιση, αυτή η διαφανής δυαδικότητα που θα δημιουργήσει μια ζώνη αντιδραστικότητας στον θεατή.
Επιδιώκει αυτή την εύθραυστη ισορροπία, σιωπηλά δουλεμένη από το παιχνίδι αντιφατικών δυνάμεων, στα πρόθυρα της ρήξης.
Η ιδέα του χρόνου, της μετατόπισης, υπάρχει πραγματικά με τον τρόπο που έχει να σκηνοθετήσει τον κόσμο της στο διαδίκτυο.
Η μεταμόρφωση, η τηλεσκοπία των αεροπλάνων, η ημιτελής, μας οδηγούν από το ένα χώρο στο άλλο με ένα απλό φλιτζάνι ...
Επιτρέποντάς μας να φανταστούμε άλλες χρονικές στιγμές ...
Η Marie Anglade μεταμορφώνει την καθημερινή ζωή, μας λέει μια ιστορία που αντανακλά το παρελθόν και τη μνήμη. ..
Μικρά κομμάτια φευγαλέων και πτητικών χρόνων που μας οδηγούν στο ταξίδι και μας ρωτούν αυτά τα θεμελιώδη και καθολικά ερωτήματα: Ποιοι είμαστε; Τι κάνουμε ? Που πάμε ? Πιο λιγο/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου