"To κελάηδισμα της καρδερίνας είναι από τα ωραιότερα ανάμεσα στα
σποροφάγα αγριοπούλια της χώρας μας. Συνήθως θα καθίσει σ ένα ψηλό
σημείο και θ αρχίσει το τραγούδι της. Ξεκινά με μερικά κοφτά,
επαναλαμβανόμενα κομμάτια μάλλον χαμηλά σε ένταση. Συνεχίζει με
περίπλοκα τιτιβίσματα, διάρκειας ανάλογα με τον τραγουδιστή και το πάθος
του για να καταλήξει σε ένα συρτό «τρίξιμο», ανάλογο της φωνής των
λούγαρων.
Κύριο χαρακτηριστικό του τραγουδιού είναι η κίνηση που το συνοδεύει.
Κουνάει ρυθμικά το σώμα δεξιά – αριστερά, ειδικά στο κυρίως, δυνατό,
κομμάτι του τραγουδιού της όπου έχει και την μεγαλύτερη ηχητική ένταση.
Στην περίοδο της αναπαραγωγής, η αρσενική, τραγουδά μόνη της δίπλα από
την φωλιά της, Έπειτα από αυτήν την εποχή όλες οι αρσενικές τραγουδούν
μαζεμένες σε κάποιο ψηλό σημείο δείχνοντας ότι διαγωνίζονται. Έτσι
εκπαιδεύονται και οι νεαρές στο τραγούδι. Κελαηδά όλο τον χρόνο, εκτός
της εποχής της πτερόροιας. Τμήματα του τραγουδιού της κελαηδά και κατά
την διάρκεια της πτήσης της, όχι όμως όλο το ρεπετόριο της."
Photo : Καμπος Ερμιονίδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου