Η επίσημη Ελλάδα πολεμά με μανία και κάθε διαθέσιμο μέσο ενα μικρό κομμάτι της.Πάντως τη μάχη τη χάνει....Μέσα απο μιά αμφιλεγόμενη επένδυση,με δημόσιο κέρδος πολυ υποδέεστερο απο τα αυτα που συνηθίζεται σε ανεπτυγμένες μη τριτοκοσμικές χώρες....
Οπως την έχασε και πριν απο μερικά χρόνια..
........Στα ορυχεία στις σπηλιές βρήκαν τα μονοπάτια σου
μα το χρυσάφι τα παιδιά το’χουνε κρύψει από καιρό
σε μια θαλασσινή σπηλιά σ’ ένα απότομο γκρεμό
θα’ρθεί μια μέρα που θ’ αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου
θα γίνει δέντρο που θα παίζουν από κάτω τα παιδιά
θα είναι καπνός από ένα τρένο που σφυρίζει μακρυά..!θα’ρθεί μια μέρα που θ’ αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου
θα γίνει δέντρο που θα παίζουν από κάτω τα παιδιά
θα είναι χαρτί που στροβιλίζει ο αέρας μακρυά..
Και θα ξυπνήσω απ’ το βαθύ απ’ το μεγάλο λήθαργο
που με κρατάει μακρυά σου παγωμένο και βουβό
θα ‘ναι μια μέρα βροχερή όταν θα έρθω να σε βρω
Και θα βαδίσουμε ενάντια στο φριχτό τους τίποτα
μια σπίθα είναι αρκετή για να ανάψει τη φωτιά
θα τα ημερέψουμε μαζί τα τρομαγμένα τους σκυλιά......
........ένα τραγούδι του Παύλου Παυλίδη
"Ι"
H δήλωση της Μελίνας Κανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου