Τοποθέτηση του Π.Σ. Τάσου Τζανή στο Περιφερειακό Συμβούλιο για τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου & Επενδύσεων TTIP

Η Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου & Επενδύσεων TTIP(Transatlantic Trade and Investmend Partners hip) , είναι Εταιρική Σχέση Εμπορίου & Επενδύσεων μεταξύ ΕΕ & ΗΠΑ-CANADA.

Eίναι μία συμφωνία που ουσιαστικά αλλάζει όλο το μέχρι τώρα ισχύον status στο Διεθνές Εμπόριο.Οι αντιδράσεις είναι τεράστιες και δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα ξεκίνησε επίσημα στη σύνοδο κορυφής των G8 στη Β.Ιρλανδία το 2013 και παρόλο που από τότε  έχουν πραγματοποιηθεί 12 γύροι διαπραγματεύσεων το ζήτημα δεν έχει ολοκληρωθεί.Οι έως τώρα διαπραγματεύσεις έχουν διεξαχθεί  υπό καθεστώς πρωτοφανούς μυστικότητας & αδιαφάνειας.

Σημειωτέον ότι ΔΕΝ συμμετέχουν εκλεγμένοι αξιωματούχοι, αλλά στελέχη πολυεθνικών εταιρειών. Απαγορεύεται η πρόσβαση στα έγγραφα που σχετίζονται με την συμφωνία για 30 χρόνια,όχι μόνον από πολίτες, αλλά και από αξιωματούχους κρατών - μελών.Υπ΄όψιν δε ότι η Τελική έγκριση της συμφωνίας θα γίνει από το Ευρωπαίκό Κοινοβούλιο.

Οι θιασώτες του εγχειρήματος προσπαθούν να παρουσιάσουν

ωραιοποιημένα οικονομικά στοιχεία όπως αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ, ότι θα εξυπηρετούνται πάνω από 800 εκατ. καταναλωτές, το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ και τα ⅔ του παγκόσμιου εμπορίου , ότι θα αυξηθεί η απασχόληση και ο ρυθμός της οικονομικής ανάπτυξης.

Οι επικριτές ισχυρίζονται  ότι η απελευθέρωση του εμπορίου  αποσκοπεί στην υποταγή της ΕΕ στις ΗΠΑ & ότι η συμφωνία ΔΕΝ προστατεύει τους καταναλωτές, αλλά ευνοεί το μεγάλο κεφάλαιο, μεγιστοποιώντας  τα κέρδη του και θέτοντάς τα εκτός ελέγχου.

Καταργεί κοινωνικές κατακτήσεις 10ετιών & είναι σαφώς υπέρ των πολυεθνικών.

Κυρίες & Κύριοι Συνάδελφοι

Ο ρόλος των δασμών δεν είναι  άλλος από την προστασία των ντόπιων αγαθών και υπηρεσιών, σημειωτέον βεβαίως ότι θα μπορούσαν να μειωθούν  ΚΑΙ χωρίς τη συμφωνία,όπου αυτό θα χρειαζόταν.

Ο κίνδυνος από την ελλειμματική ανταγωνιστικότητα , την σχεδόν ανύπαρκτη εξωστρέφεια,τη χαμηλή παραγωγικότητα των διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων & υπηρεσιών στη χώρα μας είναι πάρα πολύ μεγάλος.

Οι μειώσεις των δασμών πρωτίστως θα επηρεάσουν τα αγροτικά μας  προϊόντα και η

Ελλάδα θα βρεθεί στην πολύ δύσκολη θέση να τα προστατεύσει γιατί δεν θα αρκούν πια οι πιστοποιήσεις (Π.Ο.Π.) ούτε η υψηλή διατροφική αξία των Ελληνικών αγροτικών προϊόντων

(π.χ. λάδι),δεδομένου ότι και οι Ευρωπαίοι πλέον διψούν και πεινούν για πολύ φθηνά προϊόντα

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα από την συγκεκριμένη συμφωνία είναι η άρση των κανονιστικών φραγμών που ισχύει μέχρι σήμερα στο Διεθνές Εμπόριο, κυρίως το          Ευρωπαϊκό,η οποία εκτιμάται ότι θα επιφέρει αύξηση κατά 80% των εταιρικών κερδών.

Οι φραγμοί αυτοί στην πραγματικότητα είναι οι πιο πολύτιμες κοινωνικές και περιβαλλοντικές  πολιτικές μας π.χ. τα  εργασιακά δικαιώματα , οι κανόνες για την ασφάλεια και υγιεινή των τροφίμων, η περιβαλλοντική προστασία κ.α.

Εξόχως σοβαρότατο θέμα είναι ότι η ΤΤΙΡ συμβολίζει τη μετάθεση εξουσίας στο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Με τον όρο ISDS που αφορά τη διευθέτηση διαφορών μεταξύ  επενδυτή & κράτους , ουσιαστικά καταργείται η εθνική κυριαρχία, γιατί δίνεται η  δυνατότητα στις εταιρείες να μηνύουν  τα κράτη για απώλεια κερδών και μάλιστα στο δικό τους προνομιακό ΔΙΚΑΙΟ

και σε υπερεθνικό Δικαστήριο (όχι τοπικό ).

Κυρίες & Κύριοι Συνάδελφοι ,

Εκτός όλων των ανωτέρω αξιοσημείωτο είναι ότι η μείωση των δασμών γίνεται κατά το δοκούν (τα καλά και συμφέροντα ) π.χ. εξαιρούν το γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι , τα παχυνόμενα με ορμόνες βοοειδή και γιαυτό το τελευταίο ‘θυσιάζουν’  το πρόβειο κρέας που αφορά την Ελλάδα .Εδώ λοιπόν μπορούν  να αιτιολογηθούν  και οι ελεύθερες ζώνες για συγκεκριμένα προϊόντα ή περιοχές.

Εκτός από όλα τα ανωτέρω ,οικονομικής φύσεως θέματα, υπάρχει και ένας πολύ σημαντικός ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ λόγος .  Ο φόβος κυρίως των ΗΠΑ , της οικονομικής ανόδου των  BRIKS  & ο επερχόμενος γεωπολιτικός , γεωστρατηγικός  & γεωοικονομικός κίνδυνος από αυτήν.

Ωστόσο και παρόλα αυτά, υπάρχει το ενδεχόμενο της πολιτικής και οικονομικής απομόνωσης των χωρών που θα διαφωνήσουν, εφ΄όσον βεβαίως η συμφωνία υπερψηφιστεί από το Ευρωκοινοβούλιο.

Η Ελλάδα φαίνεται όμως ότι βαδίζει στο ίδιο μήκος κύματος , παρότι είναι γνωστό ότι η ΤΤΙΡ δεν  μπορεί να εφαρμοστεί έστω & αν ένα από τα  εμπλεκόμενα κράτη δεν συμφωνήσει στην υπογραφή της.

Τα ερωτήματα που εγείρονται λοιπόν είναι .

1)    Το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει κάνει αξιόπιστη μελέτη κόστους - οφέλους με βάση τις ιδιαιτερότητες της  Ελληνικής οικονομίας ?

2)     Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έχει εκτιμήσει σοβαρά τον διατροφικό κίνδυνο από τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και έχει σχεδιάσει πώς θα προστατεύσει τον διατροφικό τομέα από τον δια στρεβλωμένο ανταγωνισμό ?     &

3)     Το Υπουργείο Εξωτερικών έχει διαμορφώσει την κατάλληλη εξωτερική πολιτική και διπλωματία εν όψει του νέου γεωπολιτικού  status ???

Κυρίες &  Κύριοι  Συνάδελφοι ,

Κλείνοντας

Τις ελεύθερες ζώνες ασφαλώς θα τις θέλαμε όλοι ,

για όλη την Πελ/σο για πάρα πολλά προϊόντα.

Όμως μεγαλύτερη σημασία , από την δική μας απόφαση ,που έτσι κι αλλιώς πρέπει να είναι προς αυτή την κατεύθυνση , έχει  . να το θέλει η Κυβέρνηση και να το ψηφίσει η Βουλή και κυρίως να το αποφασίσει και να το ψηφίσει  τελικώς η Ευρωβουλή.