Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν λίγο έξω από το σταθμό θα θυμάμαι που μου είπες φόρα μάσκα σ' αγαπώ
-Κορονοΐέ μου που πας; -Μανα θα πάω στην Ελλάδα
Κολλάνε δυο Κολλάνε τρεις Κολλάνε χίλιοι δεκατρείς
Θεέ μου την δεύτερη φορά που θα ρθω για να ζησω Όσο και ο ιός αν λαχτάρα .. Δεν θα ξαναρρωστησω
Πάρε με μαζί σου, Έχω κορονοϊό Πάνω στο κορμί μου Στου φιλιού μου το βυθό Να 'σαι εσύ το θύμα Θα 'χω μάσκα στα κρυφά Σου υπόσχομαι ταξίδια Σε Γουχάν και Βενετιάαααα
Βήχα βήχα τον ιό μου τον μετράω και πονω Κι είναι το παράπονο μου Πότε Χαρε θα σε δω
Τι με κοιτάζεις Ρόζα που αρρωσταίνω Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω Πως ήρθαν απ'την Κίνα οι ιοί
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω Κόλλησα αυτόν τον κορονοϊό και άλλο δε θα ζήσωωωω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου