
Η εισήγηση του κου Αναστάσιου Τζανή για την αγροτική οικονομία στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου
Κυρίες & κύριοι
συνάδελφοι, αγαπητοί αγρότες,
Ο αγροτικός τομέας,
παραδοσιακά αποτελούσε & εξακολουθεί
να αποτελεί πολύ δυνατό κλάδο της
Ελληνικής Οικονομίας, που αποτελεί
περίπου το 13% πλέον του ενεργού πληθυσμού.
Η συνεισφορά των αγροτικών προϊόντων
στο σύνολο των εξαγωγών είναι σημαντική,
περίπου το 29% (8 δις. ) του συνολικού
εξαγωγικού όγκου της χώρας.
Η επιβίωση στην κυριολεξία
τις τελευταίες 10ετίες του αγροτικού
κόσμου πέρασε κυρίως μέσα από τιε
επιδοτήσεις-Κοινοτικές ενισχύσεις ,
που όμως η αξιοποίησή τους από τους
δικαιούχους, δεν έγινε όπως θα έπρεπε,
δηλαδή τα χρήματα δεν πήγαν σε παραγωγικές
επενδύσεις, αλλά αναλώθηκαν σε μεγάλο
ποσοστό σε άλλες ¨ανάγκες¨, με ή χωρίς
εισαγωγικά.
Πρέπει να γίνει πλέον
συνείδηση από όλους ότι και στον
αγροτικό τομέα η ΑΝΑΠΤΥΞΗ είναι η
μοναδική λύση. Η ανάπτυξη στον πρωτογενή
τομέα βασίζεται σε 2 πυλώνες, την
εξωστρέφεια & την ανταγωνιστικότητα.
Σε διάφορες μελέτες- μετρήσεις, κυρίως
από τον ΟΟΣΑ, που έγιναν για τον αγροτικό
τομέα της Ελλάδας η εξωστρέφεια
χαρακτηρίζεται ισχνή & η
ανταγωνιστικότητα χαμηλή.
Η εξωστρέφεια,
δηλαδή η στροφή προς νέες αγορές για
την διάθεση των αγροτικών προϊόντων,
είναι & πρέπει να είναι ευθύνη &
φροντίδα κυρίως της Κεντρικής εξουσίας
δηλ. των Κυβερνήσεων. Αυτές χαράσσουν
τους κανόνες του εξωτερικού εμπορίου
της χώρας, κάνουν διακρατικές συμφωνίες,
διεκδικούν αντισταθμιστικά οφέλη. Ας
προσέξουν λοιπόν περισσότερο & ας
βοηθήσουν τα αγροτικά προϊόντα. Επικουρικά
μόνο μπορούν να βοηθήσουν οι Περιφέρειες
& οι Δήμοι, μόνο για τα δικά τους τοπικά
προϊόντα, κυρίως στο θέμα του marketing
(πχ. συμμετοχή σε Διεθνείς εκθέσεις).
Η ανταγωνιστικότητα:
Το συγκριτικό μειονέκτημα των
Ελληνικών αγροτικών προϊόντων, σε σχέση
με τον εξωχώριο ανταγωνισμό είναι το
κόστος παραγωγής , λόγω έλλειψης
Οικονομιών Κλίμακας από τις ιδιαιτερότητές
μας, πχ. μικρός & άγονος κλήρος, έλλειψη
καινοτόμων δράσεων, έλλειψη τυποποίησης
της παραγωγής.
Η ποιότητα όμως
μπορεί να γίνει το ισχυρό μας χαρτί &
εδώ πρέπει να εστιάσουμε, να βελτιώσουμε
& να αναδείξουμε.
Η αύξηση της
παραγωγικότητας, ανά εργαζόμενο, ανά
στρέμμα, ανά κεφαλή στο ζωικό κεφάλαιο,
παράλληλα μα αλλαγή νοοτροπίας , με
χρήση καινοτόμων δράσεων, με συνέπεια
& αγάπη γιαυτό που κάνουμε, μπορούν
να μας δώσουν τη διαφορά.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ & Η
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ.
1). ΔΙΑΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ
ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ: Δεν επιτρέπουν την ισόρροπη
ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα. Πρέπει
να σχεδιαστούν & να υλοποιηθούν
στοχευμένες δράσεις, Περιφερειακού
& όχι Εθνικού επιπέδου, διότι οι
οριζόντιες δράσεις ανά προϊόν Πανελλαδικά,
δεν μπορούν να λαμβάνουν υπ΄ όψιν τους
& να εξειδικεύουν τις τοπικές
ιδιαιτερότητες, με συνέπεια να μη
ενδυναμώνεται η ανταγωνιστικότητα.
Προϋπόθεση είναι η δημιουργία ισχυρών
Περιφερειών με ουσιαστικές αρμοδιότητες
& προϋπολογισμούς.
2). ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ.
Η έλλειψη πιστοποίησης
& τυποποίησης λειτουργεί ανασταλτικά
στη διείσδυση των αγροτικών προϊόντων
σε αγορές του εξωτερικού & θα πρέπει
να αναληφθούν συγκεκριμένες, μόνιμες
& διαρκείς δράσεις, για να αντιμετωπιστεί
το χρόνιο αυτό πρόβλημα.
3). ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Στο θέμα της βιώσιμης
ανάπτυξης έχουν γίνει πολλές προσπάθειες
στη χώρα μας , χωρίς όμως διάρκεια. Οι
όποιες προσπάθειες γίνουν εφεξής θα
πρέπει να υλοποιηθούν με γνώμονα την
ορθολογική & ελεγχόμενη αξιοποίηση
του φυσικού πλούτου, έτσι ώστε να
προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον &
να επιτευχθεί ποσότητα, ποιότητα &
διάρκεια στην παραγωγή.
4).ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ.
Οι υφιστάμενες ¨γερασμένες
ή κεκορεσμένες¨ καλλιέργειες θα πρέπει
να υποκατασταθούν με νέες εναλλακτικές
, με έμφαση στην καινοτομία, τα παράγωγα
των οποίων είναι σαφώς πιο ανταγωνιστικά,
από αυτά των παραδοσιακών καλλιεργειών.
5). ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ.
Το ¨γερασμένο¨ αγροτικό
δυναμικό, ανθίσταται στις αλλαγές &
στις καινοτομίες, δεν μπορεί να είναι
πλέον παραγωγικό, έτσι είναι λοιπόν
αναγκαία η προσέλκυση νέων αγροτών, που
όμως για να είναι αυτό εφικτό πρέπει να
υπάρξουν κίνητρα & όραμα.
6). ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ.
Για την ενίσχυση της
ανταγωνιστικότητας του αγροτικού τομέα
είναι αναγκαίος ο σχεδιασμός & η
υλοποίηση Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων,
με σκοπό την ανάπτυξη, την ανάδειξη &
την προώθηση των ανταγωνιστικών
πλεονεκτημάτων, σε επίπεδο Περιφέρειας
& ανά προϊόν.
7). ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΚΤΥΩΝ.
Πρέπει τέλος να δοθεί
μεγάλη έμφαση στην οργάνωση δικτύων
(clusters) προώθησης των
αγροτικών προϊόντων, γιατί αποδεδειγμένα
αποτελούν αποτελεσματικό τρόπο διείσδυσης
σε στοχευμένες αγορές.
Κυρίες &
κύριοι, πρέπει να γίνει από όλους
κατανοητό ότι ο αγροτικός τομέας είναι
ένας τομέας με δυναμική & αυτός είναι
ένας ακόμα λόγος για την περαιτέρω
ενίσχυσή του, σε μια οικονομία που
βαδίζει στην κόψη του ξυραφιού & που
δυστυχώς επιδεινώνεται όχι μόνο από
την παγκόσμια κρίση, αλλά & από τους
ερασιτεχνισμούς & τις παλινωδίες των
πολιτικών που ακολουθούνται κατά καιρούς
στην πατρίδα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου